Op de redactie van De Neije Krant en inmill.nl kregen we dit gedicht binnen. Het is door de 11-jarige Esmee Jacobs uit Mill geschreven als taal opdracht op basisschool de LenS. Daar zit ze in groep 7.
Oorlog
Stel je voor er rolt een traan over je wang.
En ook ben je super bang.
Want er is oorlog in je land.
En dan moet je ook nog slapen in een houten mand.
Je zit in een schuilkelder en daar is het super koud.
En je weet Poetin is stout!
En je zit met de gedachte "mijn papa is aan het vechten".
En je denkt maar iedereen heeft toch zijn eigen rechten.
Je familie denkt aan vluchten.
Daarom ben je de hele tijd aan het zuchten.
Want je moet dan je land verlaten.
En al je spullen achterlaten.
Dan moet je uren lopen.
En ondertussen is Poetin het hele land aan het slopen.
Er komen harde geluiden van buiten vandaan.
Je moeder zegt: We moeten vannacht echt gaan.
Je zegt: Ik wil mijn land niet verlaten.
En al mijn herinneringen achterlaten.
Je moeder zegt: Ik weet het is een moeilijke tijd.
Maar we moeten echt gaan want anders krijgen we spijt.
Gemaakt door Esmee Jacobs
