Waar ik ooit de angst had het jaar 2016 niet te halen verwelkom ik nu 2017 met open armen. We zijn inmiddels ruim een half jaar verder sinds mijn laatste open brief ‘tegenslag en ultiem geluk’.
In deze brief vertelde ik jullie dat de leukemie terug was na de stamceltransplantatie, een zwaar moment in 2016. Daarnaast bracht ik jullie op de hoogte van de geboorte van onze dochter Robin, het allermooiste moment in 2016. We hoopten eeuwig op deze spreekwoordelijke roze wolk te kunnen blijven zitten. Helaas bleek deze roze wolk geen plek voor altijd te zijn, maar 2016 staat zeker ook vol van hele mooie en intense momenten. In deze open brief praat ik jullie bij over mijn situatie en vertel ik meer over mijn nieuwste project, namelijk het uitbrengen van een eigen boek met de titel ‘Papa’s bloed’.
Periode na de geboorte
De eerste weken na de geboorte leefden we in een roes. We genoten volop van ons nieuwe bestaan als kersvers gezinnetje. Al snel kwam er een ommekeer. Een maand na de geboorte van Robin begon ik me slechter te voelen. Ik had slaapgebrek vanwege een continue aanhoudende hoest en ik ontwikkelde koorts. Na een opname van ca. 1,5 week was de koorts onder controle en mocht ik thuis verder aansterken. De periode na deze ziekenhuisopname voelde ik me steeds beter en konden we ons voorbereiden op de doop en ons kerkelijk huwelijk dat gepland stond voor 15 juli. Ondertussen werd ik voorbereid op een stamcelboost, het nogmaals toedienen van stamcellen om de leukemie te lijf te gaan. Een week voor het huwelijk kregen we te horen dat de stamcelboost niet door zou gaan aangezien niet alle omstandigheden voldeden aan de medische eisen. Hiermee vervloog de kleine kans die ik nog had op genezing. Een harde klap. We probeerden ons op dat moment vooral te concentreren op de doop en ons kerkelijk huwelijk. Deze feestdag, 15 juli 2016, was een dag om nooit te vergeten. Anke, Robin en ik hebben samen met familie en vrienden ontzettend genoten van deze dag en tot in de late uurtjes werd er nog doorgefeest. Dit pakken ze niet meer van ons af!
Slechte weken en goede weken
In de periode na het huwelijk wisselen slechte weken zich af met goede weken. In augustus lag ik weer 2 weken in het ziekenhuis met koorts. Tijdens zo’n periode zijn we angstig, kwetsbaar en verdrietig. De toekomst blijft onzeker. Toch blijf ik dankbaar voor alles wat ik tot nu toe mee heb mogen maken. Anke en ik krijgen veel energie van onze dochter Robin en zij is altijd de grootste reden om door te gaan. Het ene moment ben je bang de bevalling niet mee te kunnen maken en inmiddels is Robin al ruim 8 maanden oud. Op dit moment is mijn behandeling erop gericht om de leukemie te stabiliseren. Iedere 4 weken heb ik een chemokuur van 5 dagen. De kuur doet zijn werk en we hopen en duimen dat dit lang zo blijft. We hebben fijn Sinterklaas, Kerst, oud op nieuw en mijn verjaardag met elkaar kunnen vieren. Ieder moment beschouwen we als een cadeau.
Steun
De steun die we van jullie hebben gekregen heeft ons erg goed gedaan. De reacties en bijdrages om het veilingitem bij Serious Request te ‘winnen’ is hier een perfect voorbeeld van. Het heeft ons echt ontroerd hoeveel mensen er met ons meegeleefd hebben het afgelopen jaar. Jullie positieve reacties op de open brieven hebben mij ontzettend gemotiveerd om te blijven schrijven. Ik kreeg zelfs zoveel plezier in het schrijven waardoor mijn idee om een eigen boek te gaan uitbrengen steeds meer vorm begon te krijgen.
Papa’s bloed
Na meer dan een jaar aan voorbereiding en schrijven was in november de ruwe versie van mijn boek ‘Papa’s bloed’ af. Anke heeft me deze gehele periode gesteund en Robin zorgde voor de extra drive om iedere keer door te zetten. Voor mij was het een prima tijdsinvulling en erg goed voor het verwerkingsproces. Het boek gaat over de ziekteperiode met alle heftige, maar ook mooie en intense momenten. De rode draad is onze kinderwens, de zwangerschap, het verlangen naar de geboorte en de grote angst of ik de bevalling wel of niet mee zou maken. Mijn humor en liefde voor muziek komen zeker terug in het boek. Ik ben zelf erg trots op het resultaat en ik hoop dat jullie het boek ook kunnen waarderen.
Stichting Matchis
Aan het boek heb ik een goed doel gekoppeld, namelijk stichting Matchis (voorheen de Stamceldonorbank). Met het boek wil ik extra aandacht vragen voor deze stichting en het belang van stamceldonoren wil ik hiermee benadrukken. Voor patiënten die een stamceltransplantatie nodig hebben, zijn stamcellen van een donor van levensbelang. Dit zijn veelal patiënten die, net als ik, een levensbedreigende bloedziekte hebben. Een groot gedeelte van de opbrengst van het boek gaat naar stichting Matchis.
Ontwikkelingen volgen
Het boek verschijnt in het voorjaar van 2017. De ontwikkelingen rondom het boek en belangrijke zaken rondom mij persoonlijk zijn vanaf nu ook te volgen op Facebook. Een website volgt nog. Wil je niks missen en alle ontwikkelingen volgen? Klik dan op de volgende link en like de pagina www.facebook.com/papasbloed.nl. Zolang mijn gezondheid het toelaat, zal ik jullie voorzien van informatie. Op deze manier kunnen jullie precies volgen hoe het boek steeds meer vorm krijgt en welke activiteiten er georganiseerd worden. Kun je niet wachten en wil je verzekerd zijn van één van de eerste exemplaren van het boek ‘Papa’s bloed’? Klik dan op de volgende link en reserveer een exemplaar https://www.hetboekenschap.nl/product/papas-bloed-dennis-verweijen/?v=796834e7a283. Ik krijg er in ieder geval veel energie van om me middels het boek voor een goed doel in te zetten. Daarbij hoop ik ook mensen te kunnen inspireren. Ik wil jullie nog lang niet verlaten, maar met dit boek heb ik sowieso een blijvende herinnering gecreëerd.
Bedankt!
Ik wil, ook namens Anke en Robin, jullie allemaal een heel fijn jaar wensen. Wees lief voor elkaar. Nogmaals bedankt voor alle steun het afgelopen jaar. Zeg dit voort door het bericht wederom veelvuldig te delen. Ik ga weer verder met genieten van het LEVEN!
Met vriendelijke groet,
Dennis Verweijen
