Net op tijd zag ik dat vrijdag 30 november Rõndje Wanroij zou plaatsvinden. Twee maal in het jaar, nu voor de zevende keer, presenteren winkeltjes-aan-huis zich in een gezellige sfeer en dat wilde ik graag een keer zien. Afgelopen juni was ik het evenement vergeten maar deze keer wilde ik erbij zijn. Met name omdat ik de hele week ziek, zwak en misselijk was geweest. Tijd voor een verzetje en een gezellige sfeer.
En een gezellige sfeer was er zeker te vinden. Met name omdat er veel dorpsgenoten, vrienden, kennissen van kennissen van de deelnemers waren, dus hartstikke gezellig. En ik hoorde daar natuurlijk gewoon bij want als bewoonster van Mill zijn we tenslotte buren. Het was een verrassing dat er zoveel creativiteit en huisvlijt te vinden was in winkeltjes aan huis, schuren, een gedeelte van de stal of loods. Bij verschillende dames kon je inschrijven voor workshops voor o.a. bloemschikken, quilten, oude meubels restylen met krijtverf, tassen en hoedendozen opleuken. Diverse gastdeelnemers zorgde ervoor dat er nog meer variatie was in het aanbod. Gastvrij werd iedereen ontvangen met koffie, thee, chocomel, appelgebak of koek en ondertussen kon iedereen vrij rond kijken wat er zoal gemaakt kan worden als je heel creatief bent. En er wat er allemaal te koop was. Veel brocante spulletjes. Wat een mooi woord toch voor oude (oud uitziende) nostalgische prullaria waar de romantiek soms vanaf druipt. Hebbe dingetjes waar ik enorm van kan genieten zonder ze te hoeven hebben. maar weggeven kan natuurlijk ook. Wellicht ligt het ook aan het donkere jaargetijden met lange avonden en kerstsfeer in het verschiet. Hoewel er ook veel pepernoten lagen dus de Sinterklaas tijd werd niet vergeten. En iedereen had tijd genoeg of nam in ieder geval tijd voor degene die hun spulletjes kwamen bewonderen. En als je zin had in een praatje dan was daar ook volop tijd en ruimte voor. Ik bewonder degene die met hart en ziel werkt aan hetgeen hij voor ogen heeft ook al loopt dat pad niet altijd op rozen. Je leert er in ieder geval enorm van.
Tot mijn verassing kwam ik ook nog een oud collega uit de zorg tegen. Ik kwam haar overigens vele malen tegen want we volgden dezelfde route. Ze vertelde dat zorgcentrum ‘De Lookant’ al dertig jaar bestaat. Eens in een ver verleden heb ik daar vele jaren als vaste nachtdienst gewerkt en o wat gaat de tijd toch snel voorbij. En wat is er veel veranderd. Dankzei de bezuinigingen in de zorg zijn er ook mooie initiatieven ontstaan zoals dagbesteding ‘de koffiepot.’ Ook zei hadden open huis en het was mooi om te zien hoe huiselijk en gezellig de ruimte was ingericht. De aankomende week krijgt men een ster van dementievriendelijke opvang. Op mijn laatste adres genoot ik, en met mij vele andere dames, van alle mooie spulletjes die er te zien waren en van een bekertje pompoensoep. Het rondje ‘gezellige sfeer’ had me goed gedaan.
Sinterklaas, de kerstdagen, we houden allen van gezelligheid en iedereen kleurt dat op zijn eigen manier in. De een wil veel familie, vrienden en gezelligheid, terwijl de ander juist rust en een enkel persoon om zich heen, al meer dan genoeg vindt. We hebben het binnen ons gezin nog niet over het kerstdiner gehad en ik hou me ook een beetje gedeisd. Want ja… eerst nog het huwelijk van mijn zoon en a.s. schoondochter. Daarna een huwelijksreis zouden ze dan wel zin hebben in een gezamenlijk kerstdiner? Ze zitten dan toch in de wittebroodsweken of is dat concept achterhaald na zoveel jaren samenwonen. Ha.. op weg naar nog meer gezelligheid en mooie gezellige sferen met Sinterklaas, Kermis, Nieuwjaar en vele mierzoete Kerstfilms.
Tilly Gerritsma
