Toen wij vur un tijdje trug de uitnodiging kreege van de Swom um op ut vrijwilligersfèst te kamme, zin ik tigge ons M’rietje; kam, dur gòn we hen. Tis toch soves pas.
Ja want òvverdag hebbe wij en gullie, gen tijd. Nieje dan zing wij ònt Swomme. Nou hoefde òk nie per sé zelf te Swomme, ès jouwe partner Swomt des òk zat, want dan meude gij ès, introducé-swom mee.
Vanaf half áácht móóde binne en wij waare dur zoewe rond un uur of kwart vur áácht. Ik zeg aalt tigge ons M’rietje; hawt de kerk mar un bietje in de midde, dan valde noit echt op en dè hoeft òk nie. We doen zoewe al duk gek zat, ja, gullie net zò goed ès wij.
Toen we goed en wel binne waare en de koffie en thieje ons goed liete smaake, ja, dan begint dè verzette van die microfoons, d’n enne zet ‘m links op ut podium en dan nie hieël lang ternó kumt d’n andere en verzet ‘m wer nur rechts.
Eindelèk kumt dan de spreker die ut urste òn de burt is, in di geval hattie òk nog òk, assistente Gerda bij zich, wurrum dè snap ik eigelèk òk nie want die krig gèn èns ut woord, terwijl dè die toch aalt alles dù wàtter gedòn moet worre en zelfs opschrijft wà dieje spreker mag en kan zegge, mar afijn. Ut allerleste kumt aalt pas de groewte vurzitter en die onthult dan alles wàtter gebeurd is of nog stù te gebeure en Hij reikt òk alle oorkonde’s uit òn al diegene die dè verdiene en sommige, dieter al hieël laang bijzing krijge bloeme!
Wà nie ut zelfde waar, dè waar dieje’n troubadoer Tonny Wijnands mè z’n brabantse galgen oftewel bretels aon. Wà kan dieje mins speule op zo’n sòrt gitaren en dan zingt ie er òk nog bij òk en des hieël moejlek, zin ie, nodderhaand tigge ming, zinge en speule. Ik zin dè hoefde nie te zegge dè hak wel gehùrd. Nou zal dè wel moete bij unne’n troudadoer zinge en speule, mar volgens ming kent ie gèn ieën liedje tot òn ut eind. Hij speult en zingt gaaw twieje regels van un liedje en verteld dan iets wà kant of wal rakt. Mar we hebbe wel gelache en dè telt.
Toen wij door ònkwaame docht ik; kik ze hebbe van di joor twieje troubadours uitgenodigd, mar toen wij korter bijkwame zag ik èvvel toch dè ut Jan en Piet waare mar die han ze twieje geel hesjes òn gegèvve en dè hàn ze nie moeten doen, want kijk mar is wà dè dè vur gevolge hè gegèvve ,dur in Parijs, geel hesjes mè dur in, dieje Jan en Piet...
Hawdoe,
Pietje de Grondwerker
