Ondanks dat we al in de 3e week van het nieuwe jaar zitten wil ik nog even terug naar het einde van vorig jaar.
Ik was toen aanwezig bij een bijeenkomst over crisisbeheersing in relatie tot klimaatverandering. De noodzaak van goede afspraken en goede samenwerking bij crisisbeheersing, en daar op oefenen, werd duidelijk gemaakt met behulp van een animatie-film over een dijkdoorbraak bij het dorpje Rees in Duitsland, net iets voorbij Kleve. De dijk aan de noordzijde van de Rijn bezweek bij deze theoretische oefening door extreem hoog water na heftige regenbuien in combinatie met veel smeltwater uit de bergen. Vrijwel direct verdween het hele Duitse gebied onder water, maar dat water stopt natuurlijk niet bij de grens. Binnen een half uur overstroomden ook gebieden op Nederlands grondgebied, waaronder de omgeving van Doetinchem. En het water bleef zich verder verspreiden richting Zevenaar, Bemmel en Arnhem. In zo’n situatie heb je te maken met een ingewikkelde crisis en is er maar weinig tijd. Allerlei partijen hebben verschillende verantwoordelijkheden, spreken soms een andere taal, gebruiken andere communicatiesystemen en protocollen. En ondertussen is er grote paniek, moeten grote groepen mensen geëvacueerd worden, blijken evacuatieroutes niet meer toegankelijk omdat ze al onder water staan, valt de elektriciteit uit, moeten ziekenhuizen ontruimd worden. Zo’n voorbeeld zet je echt aan het denken. Hoeveel ziekenhuizen liggen er in zo’n gebied? Welke eerst? Niet alles kan tegelijk!
Dichter bij huis
Een tweede voorbeeld was dichter bij huis: Extreem hoog water in de Maas. Op een kaart werd het gebied getoond dat bij een calamiteit getroffen zou raken. In die situatie bleek dat een groot deel van onze gemeente droog zou blijven, met als gevolg dat er veel mensen naar ons toe zouden komen om aan het water te ontkomen. Dan blijkt dat de opvang van al die mensen ineens een grote opgave wordt. Blijkbaar is het risico van een calamiteit aan de Noordzeekust als gevolg van klimaatverandering op dit moment een stuk kleiner dan landinwaarts in de omgeving van onze grote rivieren. Althans, dat werd ons uitgelegd door de mensen van het Instituut voor Veiligheid en Crisismanagement. De boodschap van de bijeenkomst was dat dit soort rampscenario’s als gevolg van klimaatverandering helemaal niet ondenkbaar zijn en dat we moeten oefenen om ook zo’n soort crisis te kunnen beheersen.
Vrijwilliger van het jaar
Inmiddels is het nieuwe jaar al weer ruim twee weken oud. Velen zullen het nieuwe jaar weer begonnen zijn met goede voornemens en laten we in plaats van zorgen over rampen en crisis vooral optimistisch zijn over wat het nieuwe jaar ons weer kan brengen. De tijd vliegt al weer voorbij en de verschillende nieuwjaarsrecepties gaan al meteen weer naadloos over in de eerste pronkzittingen van het nieuwe carnavalsseizoen.
Ook onze gemeente had op 2 januari weer een gezellige en drukke nieuwjaarsbijeenkomst. Na de gebruikelijke nieuwjaarstoespraak van onze burgemeester met o.a. een terugblik op het afgelopen jaar hebben we twee jonge sporttalenten in het zonnetje gezet, hebben we het bestuur van de nieuwe fusie-voetbalclub van Sint Hubert en Wilbertoord geprezen voor de wijze waarop zij hun samenwerking hebben vorm gegeven en werd Richard Arts gehuldigd als vrijwilliger van het jaar. U moet hem wel eens gezien hebben, want al meer dan 10 jaar ruimt hij in de openbare ruimte zwerfafval op vanaf zijn scootmobiel. En niet alleen voor zijn eigen deur of in zijn eigen straat, maar in een groot deel van de gemeente. Ondanks zijn hoge leeftijd en zijn lichamelijke aandoening kan je hem met zijn scootmobiel bijna dagelijks tegenkomen. En achter zijn huis sorteert hij alles wat hij verzamelt: papier, metaal, plastic etc., om de hoeveelheid restafval zoveel mogelijk te beperken. Op afgesproken momenten haalt de gemeente het verzamelde afval bij hem op. Hij hoopt dit nog jaren te kunnen doen. Geweldig, wat een voorbeeld voor ons allemaal! Terecht is hij onze Vrijwilliger van het Jaar!
Jos van den Boogaart,
Wethouder gemeente Mill en Sint Hubert
