Vanovend, of eigelek tigge’n d’n ovend nog efkes bij Sjaak en Francien wisse’n eten.
Ja, zoewe zinne wij, nou kant nog, want waarde gullie òk zò verschoote, nou wij wel toen we hùrde desse d’r cafe verhuurd hàn.
Eigelek toch wel jommer hè, ja gè waart en gè vuulde ouw eige door zò thuis. En of dègge dur nou duk kwaamt of zoewe mar af en tow, gè wiert d’r toch aalt vriendelek te woord gestaon en gè konte’r lekker eete, genne flouwe kul gewoon lekker en goej eete.
Mar d’r waar nog veul mier want ès wij, of wie dan òk in turp iets ònt opstelle waare of iets ònt maake, bèvurbeld vur de karnaval of Ontdek Mill of wà dan òk en gè moest un leer hebbe, óóó die haole we wel efkes bij Sjaak in de schuur, of gè moest un gat geboord hebbe in Mylesweerd um un vlag of iets op te hange, ja Piet, dè waar dan mestal Pietje Toone, hòlt is bij Sjaak un boormesjien mè un muurboor d’r in, want gij Pietje gij wet de weg door in die schuur.
Òk èster iets gebeurde in oew familie en Francien die wis ut, nou dan kreede op z’n minst un gemènd kaortje.
Van de merge, ja dinsdags en donderdags gòn wij door nò ons wandeling aalt koffiedrinke en dan vertelle wij en hullie tigge mekaar al ut neijs van de lèste daag en èster niks te vertelle is, wa woor is, dan verzinne wij wel iets, mar dur zal verteld worre.
Zoewe òk van de merge; Sjaak kwam zò ès gewoonlek uit z’n keukentje en zin; Ik ben van de náácht vremd gewist. Ik dreeijde ming eige um en zin tigge dè Pietje van toedalek; Ut gekloot begint al, nou al, ut zal toch nie hè.
Mar wà bleek zè han tenaacht vur ut urst in dur neeij onderkamme gesloope, ik zin; oo.. gelukkig.
Nou Francien en Sjaak ik wil ollie vanuit ming verhaaltje en ik denk namens hieël veul mense bedanke vur ut lekker eete, ut vriendelek woordje, ut kaartje en niet te vergeete bedankt vur de leer en de boor, het gù ollie goed en wà hebbe we toch duk òk veul schik gehad en dè telt, bij Sjaak en Francien...
Hawdoe
Pietje de Grondwerker
