De Kermisdinsdag zit er wer op en de kater dù s’woensdags z’n werrik. Wà konde’r vruger toch beroerd òn tòw zing nò drééij daag kermis, ooit zelfs wel vier.
s’Zòtterdags soves waart al duk spaorkaast lichte en ès gè dan goed ingeleed hàt alle weeke dan haijde wà.
Òk toen al waart duur um uit te gaon al kòste toen un glas bier nog mar vijfenvertig cente. Bij ieder café zaat dan muziek, zelfs al krek nò de lèste mis s’zondagsmèrges want dan begòs ut al.
D’n bierprijs wier bij elke kermis vijf cente duurder, dè waar dan vurt muziek zinne die Kasteleins toendertijd, mar ze vergaate die vijf cente dur wer vanaf te doen nò de kermis. Wim Kok din dèzelfde trucje zelfs mè un kwartje.
Wel ging bèkant iederieën s’Mòndags al vur de middag nor ut matinee en dan zoewe tot un uur of twieje want dan veegde de kastelein oew buite.
Wij ginge dan duk mè de hel burt nòdderhaand erge’s soep eete of eier bróóije en est kon òk nog iets prulderij uithaole.
Efkès thuis wer wà bijkamme want tigge d’n aovend um aacht urre moeste zùrge dè ge wer binne waart in de café, woewde teminste un goei plàts hebbe. Tiggeworrig stòn ze allemòl, mar wij vruger zaate allemòl. Soms wel is boove op de tòffel en hoe lòtter op d’n ovend hoe mier d’r gedanst wier.
Ut muziek speulde unne foxstrot en sommige danste dan unne wals.
De vogeltjesdans waar d’r toen nog nie mar soms leek ut ‘r wel op.
De Snolle Bollekès han wij toendertijd echt nie nòddig, die hàn allieén mar in de weeg kunne staon.
Wij hà gewoon schik mè mekaar of wè sloege mèkaar af en dè wier dan wer goed gemàkt me unne pot bier, lang leeve de lol,
behalve... daags ternó...
Hawdoe
Pietje de Grondwerker
