Ut gù mar deur bij ons in’t turp en dan vurral rondum de mert. Bèkant alle winkels zitte vol en dan vurral mè greij.
Gè snap’ter niks van wor ze ut toch allemòl haole en wie ut allemòl kùpt.
Mar ja,..de mert lùpt vol en de kerkstroot leeg. Gelukkig hebbe we het PMC nog, voluit het Poul Moors Concern. En nie te vergeete Buite Gewoon Kado, Bakker Manders en Berends Bloemen ook nog. Dè noeme ze in winkelterme “de trekkers”.
Moete nou is òit un moij kado hebbe vur ouw vrouw of ùn stille liefde of vur ouwe mins of de burvrouw of zoewe mar, dan gòdde nor diejen hoek en dan kopte bij d’n Beer un moij blùmke, bij Marian un pòtje vur de blùmke, bij d’n Bakker un taartje en bij Poul kopte iets wà gè eigelèk nie wilt, mar ja, um dor nou mè leeg haand nor buite te gaon dè velt òk zò op.
Nog moijer is bij dees winkels en al die aander wor d’n eige baas nog meewerkt, dur kunde teminste nog proote òvver van alles en nog wà en die vrooge òk nog is hoe gù ’t allemòl en gè hoeft nie meteen te gaon ès gè iets gekoocht het en gè word nie gescand, hoguit van onder tot boove òngekeeke, mar mestal kenne ze oew wel.
Hel vruuger kreede bij zón sort winkels “ring”zegels en dan konde de keinder mè de kermis mè de bus mee, erges nor unne spultuin.
Veur in de bus stònne dan un par ròmtuite van 30 liter, die ze vur dieje’n dag lènde bij ut ròmfèbriek, en dur schudde ze dan twieje of hoguit 3 flesse ranja bij en dè kreede dan s’middègs um bei oew zelf meegebrochte botterhamme op te drinke.
D’r waar niks lekkerder en dè kreede dan allemòl gratis en vur niks. Ja, die sloege nog is, in diejen tijd, op de trom, Bommerdebom.
Die neeij winkels rond de mert kamme mè; de stil trom...
Haw doe
Pietje de Grondwerker
