Ons àwste klèinkeind is net krek mè Sunterklòs jùrrig en de’s mar unne’n arige’n dag um jùrrig te zing.
Dè’s krek ut zelfde ès dègge op den nèggenentwentigste fibberwarie jùrrig bent en dur kumt nog bij, dan bende pas um de vier jaor jùrrig.
Dan zouw ik nou net goed en wel achtien zing!!
Vruger makte dè niks uit want oewe verjeurdag wier toch nie gevierd lèkkes nou.
Tis duk zat gewist dègge daags ternó pas in de gaate hait dègge daags te vùrre jùrrig gewist waart.
In onze’n tijd waar d’r nie zòveul te fiste.
Bij ons thuis wier d’r gen veschil gemakt, gè wiert allemòl ovver dieje zelfde schraole kam geschòrre, ge waart gewoon nie jùrrig.
Ik wet dè ik al weid ovver de zes jaor hen waar vur detter òk mar iets òn unne vejeurdag gedòn wier.
Ja, op school zaat bij ons in de klas unne jonge van d’n bakker en die is begònne mè um unne’n buil kapotte stukke spekulasie mee te brenge en die uit te dèèle. En di alles waar aalt weid nò Sunterklòs.
Wij kònne toen nie aachter blijve en zoewe ist bègònne um te trakteere.
Dur wier dan òk aalt ut, Lang zallie leeve, gezònge vur de gelukkige.
Thuis nie, bij ons wier eigelek nooit mè alleman tegelijk gezonge en dè vond ik bij ons òk nie erg. Ut ènnigste wà wij allemòl saame dinne dè waar ut Ròzzenhùdje bidde sòves nò de gebrooije piepers uit de pan.
D’n ènnigste’n dag dè ik schik haij op school dè waar ès de mester of de juffrouw jurrig waar, dè waar òk d’n ennigste’n dag dèsse gen straf uit dèèlde en dan kon ik pas ming eige zing.
Mestal dinne ze dan un half ùrke vur leeze uit un boek van Arensoog en Witte Veder en ès gè geluk hait dan trakteerde ze, mar òk mè mekant niks.
Ut waar òk d’n ennigste’n dag dè ik nie in ut koolehok hoefde.
Di “alles” kon de Mester of de juffrouw òk gerust want hij krig diejen dag of daags ternó, sigaare of sigarette nòvenant wattie rokte en gedreugde metworste, spek en ham en nie te vergééte un hòrtje bruin schòn gewaase eier van eige Barnevelders.
Ja ès gè dur bij trug denkt dan waarde, eigelek toen-der-tijd, of dè ut nou schrikkelek jaor waar of nie, echt mar Arig Jùrrig!
Hawdoe
Pietje de Grondwerker
