Ut tis ent word unne raare’n tijd, temidde van corano en de vaaste.
Nietemin en dur wijkt niks of niemest vur, waar onze Pastoer d’n afgeloeëpe’n dinsdag jurrig en Hij waar vijfentwentig joor hier in ons Parochie.
Hoe hebbe wè ut toch vol gehaawe mettum.
Int begin moes Hij erg wenne, zoewe schrif ie in de Neije Krant van de vurrige week, mar wij èvvel òk.
Nou hettie eigelek toch wel un bitje pech, want wij òk, ons M’rietje en ik, han un schòn kado gekocht. Ja echt un schòn.
En wij wieëte eigelek zeker dettie d’r hieël bleeij mè gewist zou zing, mar ja, gè moet volgens onze Minister-President twieje meter van mèkaar af blijve en hoe wilde dan, mè de beste bedoelinge òn de jùrrige ’n kado afgeeve, Pastoer of nie.
Thuis hàn we al van alles geprakkeseerd hoe we ut misschien toch af kònne geeve.
We kwaame d’r nie uit en overgòjje kon òk nie, d’r waart veul te duur en te kwètsbaar vur.
Tis èfkes nie anders en ons bedoelinge waare echt wel goed en we hànt hem zò gegund hè.
Uiteindelek hebbe we, net ès bèkant alles, ut mar uitgesteld tot wieët ik veul. Ja, onze pastoer blif vruger òk mar ònt uitstelle. Hij wou eigelek toch wel Pastoer worre en dan òk wer nie.
Durrum is onze Pastoer d’r òk enne van un laote roeping. Ja en gè bent dan òk nog nie zoewe mar Pastoer, nieje, nieje gè moet urst nog un stik enkelt jaor nor ut gymnasium en dan nog ut olling seminarium durloope.
Ès gè di allemòl gehòlt het dan pas kunde Priester worre.
Mar schijnbaar zag d’n Bisschop toch wel iets in hem.
Alleman hè toch wel iets goeds en d’n Bisschop stelde hem aon in Sevenum ès Pastoer.
Dur hattie zònne goeije schik, dè ons Kerkbestuur de deur plat geloope hè um hem nor Mill te krijge, mar we hebbe’n hem.
En nou hebbe we allemòl wer schik!
Er was er eentje jùrrig, alleluja!!
Hawdoe
Pietje de Grondwerker
