De aanval van 6 januari op het Capitool in Washington is nu al een van de meest schokkende gebeurtenissen uit de Amerikaanse geschiedenis. Hetzelfde Capitool werd voor het laatst bestormd toen Britse troepen binnenvielen tijdens de beruchte oorlog van 1812. 209 jaar later valt een woeste groep opstandelingen het gebouw aan in opdracht van niemand minder dan de Amerikaanse president Donald Trump.

Tijdens een wilde toespraak riep Trump een door nepnieuws opgefokte menigte op naar het Capitool te marcheren om vervolgens de certificering van Biden's verkiezingsoverwinning te dwarsbomen. Wat volgde was een bijna ongekende aanval op senatoren, leden van het huis van afgevaardigden (Amerikaanse 2e Kamerleden), de bewaking van het Capitool, en journalisten die probeerden alle ontwikkelingen vast te leggen. Video’s op Facebook en Twitter lieten zien hoe de politie van het Capitool machteloos en onvoorbereid moest toekijken hoe de enorme menigte de ruiten insloegen, deuren openbraken en daarna binnenstormden.

Gelukkig werken mijn vrouw en ik al sinds maart 2020 vanuit huis. Die woensdagmiddag hoorden we opeens volop helikoptergeluiden en sirenes van politiewagens. Dit is echter een dagelijks fenomeen in Washington, maar deze keer bleef het maar doorgaan en opeens kregen we van iedereen berichtjes en begonnen de nieuwsapps te ontploffen. Op dat moment zat ik nog met meerdere collega’s in een video-vergadering maar ik kon de concentratie niet meer opbrengen. Mijn baas was onderzoeksresultaten aan het presenteren maar ik viel haar in de rede en vertelden iedereen wat er aan de hand was. De meesten wisten nog van niets en reageerden dan ook uiterst geschokt en wilden vanzelfsprekend snel meer weten. De vergadering kwam daarna snel ten einde.

Toen mijn vrouw en ik vervolgens de TV hadden aangezet konden we onze ogen amper geloven. Het Capitool werd bestormd, het voelde echt als een aanval op de democratie. Ik geloof niet dat iemand die dag in Washington nog werk kon verrichten. De dagen erna bleef deze brute gebeurtenis het onderwerp van de dag. Het straatbeeld werd er ook niet beter op aangezien de inauguratie van de nieuwe president, Joe Biden, alweer in aantocht was. Iedere dag kwamen er nieuwe wegversperringen en gesloten metrostations bij. Bij ons letterlijk om de hoek stond een grote legermacht, uitgerust met pantserwagens, op een kruispunt iedereen te controleren. Alleen met een geldige reden mocht je bepaalde stadsgebieden nog in. Een autoritje van 20 minuten duurde ditmaal 2.5 uur. De vrijdagavond voor de inauguratie ontvingen we een email van onze huisbaas waarin hij vertelde dat ons appartementencomplex beveiligers had ingehuurd om eventuele raddraaiers af te schrikken. Gelukkig bleef onze wijk rellen en plunderingen bespaard naar aanloop van en tijdens de inauguratie. Al is dat ook geen hele grote verrassing als er 25.000 legereenheden gestationeerd zijn in de directe omgeving.

Als klap op de vuurpijl hadden wij onze verhuisdatum gepland het weekend voor de inauguratie. Mijn vrouw en ik in onze auto en de verhuizers in hun vrachtwagen de toeristische sluiproutes door Washington genomen om zoveel mogelijk leger en politiecontroleposten te omzeilen. Want een auto vol met zooi (laat staan een vrachtwagen) trekt de aandacht van zo’n mannen vrij goed werd mij verteld. Uiteindelijk hebben we toch onze inboedel kunnen verplaatsen zonder al te veel moeite. Al hoop ik wel dat we volgende keer een geschikter moment uitkiezen.

Tom de Man, uit Langenboom en nu wonende in Washington DC