Op mijn iPad heb ik in Notities een lijstje staan met ideeën voor mijn column “De vr??g van vandaag”. De inspiratie hiervoor is overal te vinden, op straat, in de winkel, in de natuur en in de mensen om je heen. Ook heb ik een aantal foto’s opgeslagen, die in de toekomst wel eens zouden kunnen dienen als uitgangspunt voor een verhaal.
Zo vond ik op een dag in een zak Kettle sea salt chips, gekocht bij de Albert Heijn in Mill, een sjippie met daarin een gat in de vorm van een hartje. Een nieuw idee was geboren: liefde is overal! Zelfs in een sjippie. Ik maakte een foto ervan en het sjippie kreeg een eervol plekje in mijn vitrinekast, die vol ligt met allerlei memorabilia.
Enkele weken later vond ik in de zak met kruimige aardappelen, ook gekocht bij de Albert Heijn in Mill, een pieper in de vorm van een hart. Of eigenlijk zijn dat 2 piepers, die innig samen gegroeid zijn tot een liefdevol hart. Nee, nee, de pieper ligt niet in mijn vitrinekast, maar die is gewoon beland in de wortelstamp. Diezelfde dag stuurde mijn nichtje op de familie app het volgende berichtje: “Als ik nog geen vriendje gehad zou hebben, dan zou ik vandaag de ware liefde gevonden hebben” en ze plaatste een foto van een aardbei en een gele paprika in hartvorm.
Liefde is overal! Liefde zit verscholen in de kleinste dingen. De schaterlach van een kind, een roodborstje in het struikgewas, de eerste sneeuwklokjes in het bos, een lekker koekje bij de thee, de warmte van de zonnestralen en het kwispelende staartje van je hond. Dus ver zoeken is niet nodig.
Zo één keer per jaar heb ik de nationale snotterdag, zoals ik hem noem. Dan nies ik aan één stuk door, mijn neus lijkt op een lekkende kraan en mijn ogen kan ik niet meer openhouden. Zo’n dag was het, lang geleden, toen ik moest werken en ongeveer 30 kleuters in de klas had. Ik was door al mijn zakdoeken heen en ik had een rol toiletpapier op het bureau staan. Destijds gingen de kinderen nog allemaal tussen de middag naar huis om een boterhammetje te eten. ’s Middags kwam één van de jongetjes terug en overhandigde mij een pakje papieren zakdoekjes en zei: ”Alsjeblieft, juf, voor de snot!”. Liefde is overal, zelfs in een pakje papieren zakdoeken, dat ik vervolgens helemaal vol gesnotterd heb.
Op een dag had ik op basisschool ’t Stekske te Langenboom één van de juffen nodig en ik ging naar haar lokaal, maar ze was er even niet. Toen ze in haar klas terug kwam, zeiden de kinderen, dat er iemand voor haar geweest was. Op de vraag wie dat dan was, wisten ze het antwoord niet, omdat we in die tijd veel juffen hadden met ongeveer dezelfde naam, namelijk Marion, Marij, twee maal een Marjo, Marjan en ikzelf Marja, hetgeen nogal verwarrend was. Maar één van de kinderen zei: ”Die juf, die altijd zo vrolijk lacht!”, waardoor de andere leerkracht meteen wist om wie het ging. Ik heb dit altijd als het liefste compliment ooit gezien.
Liefde is overal! Alleen jammer genoeg niet altijd. Helaas leven we momenteel in een wereld, waar de liefde ver te zoeken is en een verhaal als dit harder nodig is dan ooit tevoren. Ik wil deze column dan ook afsluiten met het eerste couplet van “Love is all” van Roger Glover.
Everybody’s got to live together
All the people got to understand
So, love your neighbour
Like you love your brother.
Rest mij alleen nog de vraag: waar zie jij heel veel liefde in?
Marja Verheijen,
