Mestcellen zei je? Geen idee? Wat is dat? Waar zit dat? Heb ik die dan?
Mestcellen heeft iedereen, het zijn stofjes die vrijkomen als je lichaam in de verdediging schiet omdat het om een gevaarlijk stof zou kunnen gaan. Uit bescherming trekt het immuunsysteem een verdediging uit de kast die wel op een oorlog lijkt omdat een soldaat van de vijand een scheet liet. Op donderdag 2 juni jl. om 900 uur ging er een wereld voor mij open toen ik een webinar volgde van het bedrijf waar ik mee samen werk. Het ging over MCAS, dit staat voor Mest Cel Activatie Syndroom. Super onbekend in Nederland en het artikel wat er laatst over verscheen in een artsen tijdschrift legde het nog verkeerd uit ook! En dat terwijl 14-17 % van de bevolking hier in meer of mindere mate last van heeft. Het lastige zijn de verschillen in symptomen en dat de symptomen ook kunnen wisselen in hevigheid of zelfs tijdelijk verdwijnen.
De les begon met de vraag wie mensen in haar praktijk had met dit Syndroom, ikke niet... Tenminste? Nee, ikke niet!
Toen gingen we het erover hebben waar mensen allemaal last van kunnen hebben:
- Heftig reageren op muggenbeten, bijensteken, horzels en wespensteken
- Heftig reageren op bepaalde medicijnen
- Veelvuldige chronische en terugkerende ontstekingen
- Chemische intoleranties
- Heftig reageren op voeding. Vaak geeft men al aan altijd ziek te worden van bijna alles wat men eet
- Allergieën en intoleranties
- Slecht slapen
- Niet goed kunnen doorademen en benauwdheidsklachten
- Warmtewellingen en blozen in het bovenlichaam: gezicht en borstkast
- Huiduitslag, die met perioden komt en weer gaat
- Angio-oedeem (vochtophoping buiten de bloedvaten) en netelroos
- Jeuk en branderig gevoel na aanraking of inname van een trigger*
- Hersenmist en chronische hoofdpijn
- Hartkloppingen, ritmestoornissen en duizelingen
*= trigger is een stof (of gebeurtenis), dat vervolgens een heel proces in gang zet. In dit geval kan het zijn dat je iets eet, voelt of ruikt waar je ziek van wordt.
Het ene na het ander voorbeeld noemde de lerares uit haar eigen praktijk…. Tja, nu begon ik wel degelijk te twijfelen. Ik dacht meteen aan mijn man, hij wordt ’s nachts wakker hevig piepend als hij uren geleden per ongeluk iets heeft gegeten met bepaalde pinda’s of noten, maar kan wel pindakaas eten (snap jij ‘t?), ik sprak een collega verpleegkundige omdat ik zo enthousiast over dit onderwerp was, liet haar bovenstaand rijtje zien en zij vertelde me dat ze alles kon aanvinken, maar niet altijd. En dat is nou juist het lastige, de diagnose is moeilijk te stellen. Een beetje bloed opvangen en opsturen… helaas, hopelijk in de toekomst. Nu is nog veel meer onderzoek nodig en heel veel geduld om zo min mogelijk last te ervaren. En zo veel mogelijk gezond te leven met zo min mogelijk klachten en te zorgen dat deze mensen zich niet gaan isoleren, want die kans is groot en dat zou zonde zijn. Vraagt u zich af of u MCAS heeft? Bel gerust vrijblijvend voor meer informatie. Een makkelijke oplossing kan ik u niet bieden, die bestaan nu ook (nog) niet, wel kan ik samen met u een plan maken op maat, want geen twee MCAS patiënten zijn hetzelfde.
Gabby Knops
www.Leefstijlcoachgabby.nl
06-28 69 22 45
