Ja wà waart toch hiejt hè den lèsten tijd. De zon scheen van de merge tot laot in d’n ovend.
Bij ons stook ut kwik wijd bòvve d’n thermometer uit.
Un weidaf wonende nicht die àpte ming de heure regenmeter halfvol zaat. Ik àpte trug mè de vroog ;en gè wed zeker dè ut regen is van wàtter in zit? Ja verschil moete’r zing en zòiets is aalt wijtteweg.
In di geval moet dè ok wel want bij ons lagen de kiepe en de henne gewoon dur mèkaar hen in ut dreug zaand te baggere. Ons mèrrels kwaame alliejn mar drinke en dan dinne ze net of dèsse kapot laage plat op durren buik mè dur vèrre weid uitgespreid.
Piere, wùrrùmme en onze mol zaate diep in de grond.
Ons musse zaate lekker beschut in de coniferen en kwaame af en tòw mè dur kupke tevurschijn um te kijke of wij al wà voeier gestrooid hàn.
Normaal vliege de duive van onze’n burman wiejt ik hoeveul ronde’s nou mar enne hoguit twieje rundjes.
Watter wel vliegt dè zing die herriemakers van Voker. S’Merges vliege ze mè alleman weg, wiejt ik wor hen, en tigge de middeg zing ze wer trug.
Dan kamme ze lunsje op ut vliegveld en dan tigge half twieje dan vliege ze wer weg.
Kunne die gè trummelke mè botterhamme mee neeme en un fles kaawe koffie. Wij bleeve vruger toch ok den hèllen dag van huis en dè moete nog veul mense.
Ut ergste vein ik de nog vur ons pluimvieje die schrikke zò duk ester enne overvliegt. Ons vèrkes zing wà dè betreft veul slimmer want ès die zo’n ding òn huure kamme dan gon ze olling mè dur orre onder de modder ligge.
Ze zegge toch ok; unne mens is net zò slim ès ut gèlierste vèrke.
En wà doen wij, mense, wij smeere ons eige, of iemest anders, olling in me ollie um dan d’n ollinge’n dag in de zon te gòn ligge. Ge moet oew eige wel op tijd umdreije um overal ongeveer eve bruin te worre. Hedde dur allemol gen tijd vur, dan gòdde ut volgend joor mar nor de joormert en dur kunde oew eige op loote spuite mè…. bruinsig hiejt grei.
Nog unne prettige vakantie,
Hawdoe
Pietje de grondwerker
