Disse kier waart nie Dokter Bibber die bibberde mar de passiejent die bibberde. Dè begint al hier bij die juffrouw dieze praktijkondersteuning noeme, overigens un beroep wà op d'r lijf is geschrivve, ut is ùmt zoewe mar te zegge d’n onderste’n treeij van de lier.
Dè kunde ok merke òn wor dèsse zit.
Wor vruger de vrouw van Dokter de Wildt d’n haozepeper kloor màkte dur zit nou die onderssteuning of zaat want dur word nog steeds verbouwd.
En d’n afgeloope winter makte ut niks uit bij wie gè moest zing want bibbere dinde, waart nie van de schrik dan waart wel van de kaaw.
Nou nò die verbouwing is alles hypermodern ingericht en ze hebbe nou zelfs un schòn koffiekamer, nie dè wij dur iets òn hebbe mar zellie hebbe ut wel.
Gè kunt er nie binne kijke mar ze hebbe af en tow wel zònne schik degge dè in die bibberwachtkamer kunt huure.
Trouwe’s in die bibberwachtkamer hengt ok wènnig òn de muur, ja dè kan ok nie want bekant alle mùrre zing van glas.
Maar d’r valt natùrlek toch wel van alles te zien dur dè glas hen.
Dè begint al mè dieje schuine’n bom. De wortels groeie bij d’n burman nor binne, mar de vruchte valle òn disse kant.
En dan nog die robotgrasmaaier dan denkte iedere kier nou duttie onder d’n drood deur, mar nieje net vur dttie d’r is dreeijtie um.
Ik probeer aalt te rooije welke kant ie opdreeijt mar de rooide nooit.
Nog moijer zouwt zing um de ding in de kleur van unne ziekewage te verve en mè un blauw zwaailempke dur op.
Ondertusse waart gebibber bij ming op gehaawe.
Mar dan inèns begint dè gebibber wer want oewe naam word afgeroepe dur Dokter Bibber...
Hawdoe
Pietje de grondwerker
