Iedereiejn mar dan ok iederiejn hè zunne verjeurdag ens per joor. Bij den enne mens word di uitgebreid gevierd, bij den andere mens word gewoon durgewerkt. Dè durwerke he ok z’n rééje, want mestal krijgt diej mens ok gen kadoo.
Moeders kréége nog wel is unne’n bos bloemen van Vadders.
Tiggeworrig bestelle ze dè mè durren telfoon, mar vruger moest dè mè de fiets en vur de boere mense die weid aachteraf wònde waar de un hel begengkenis. Ut begòs al mè oew s’werkendagse boks uit en de zòndagse aon .unne schònne boezeroen aon en alles waar ondergestopt.
De fiets onder de spinneweb uithaole en dan begon ut, unne slappe’n baand, dan de fietspomp zuuke, baand oppompe en ja eindelek waarde zòweid dègge kont vertrekke.
Halfweg liep tot overmaat van ramp ok nog ok de ketting d’r af.
Nor huis belle konde ok nie want gè hait gènne’n tillefoon. Dus zelf mar probeere um die ketting dur wer op te krijge mè ès gevolg dègge zwarte vettige haand hait wor gè nie nè bij dieje bloemekel terecht kont.
Goeije rood waar duur, mar un par slùkkes gras uit d’n berm van de weg brocht uitkomst.
De schòljeugd die ming ondertusse ingehòld hàn lachte ming uit mè ming aaw fietske en zwarte vettige haand.
Nou waart iejn geluk dèttie aawverwetste bokse ok diepe tesse hàn en dur kònne die haand hendig in.
Diejen bloemekèl die zin; kòpt mar unne bos bloeme die gòn dur aalt wel in bij de vrouwe. Ik hebber hier twieje stoon, dus keus genoeg, waacht ik zal ze nèvve mèkaar zette dan kunde kiese uit de linkse of de rechtse. Nou docht ut boerke dur worret nie veul hendiger van.
Goeie rood waar deur mar inens schoot de versje dur zunne kop hen van “Iene mien mutte, tien pond grutte, tien pond kaas, iene miene mutte is de baas en de rechtse waar de gelukkige, mar de allergelukkigste waar Moeder de Vrouw me durre bos bloeme van Vadders en durre,…,Verjeurdag.
Hawdoe
Pietje de grondwerker
