Voordat de chemotherapie begint wil ik natuurlijk nog wat leuke dingen gaan doen want je weet maar nooit hoe ik me voel na de behandeling.
Donderdag stond Lelystad gepland voor het project Fabuleus. Een voorlichting en kennismakingsgesprek want in het najaar volgt de training voor familieleden. Toen ik laat in de avond thuis kwam zag ik keurig langs de weg, hij had alle tijd, een vos lopen. Ha geweldig, daar kan ik echt van genieten. Later hoorde ik van Loes, het zal wel niet dezelfde dag en vos zijn geweest, dat een vos in Sint Hubert bij haar familie, zich te goed had gedaan aan verschillende kippen. Ja wat zal ik daar nu op zeggen.
Voor vrijdag had ik de tuinen van Appeltern gepland samen met mijn tweede zoon die evenals de derde zoon niet zo van drukte houdt maar wel van de natuur. We hebben drie uur gewandeld en nog lang niet alles gezien. Er is veel ruimte waar kinderen zich kunnen vermaken en ook mijn volwassen zoon wilde van alles uitproberen. Met het trekpondje over het water, wat wil je nog meer.
En zaterdag gingen we met 63 personen van buurtvereniging Vilheide naar Giethoorn en Staphorst. We boften met het weer want in Mill regende het al toen wij, uiteraard na koffie en gebak, in ons bootje zaten en het was heerlijk weer. Ieder genoot op zijn eigen manier en Willeke had het druk met WhatsApp en foto’s maken om de juiste (slof) klompjes voor haar kleinkind te kopen in samenspraak met moeder. Want ja wat de een mooi vindt, vindt de ander oerlelijk. Na een heerlijke lunch reden we naar Staphorst. Namiddag begon het te regenen maar toen waren we in het museum. Fascinerend vond ik de uitleg van de lange stroken grond persoonlijk bezit waar vaak meerdere lange boerderijen op stonden met vele families. Mooi achter elkaar maar wel zodanig dat de tweede achterliggende boerderij iets opzei van het hoofdhuis stond zodat men door een raam naar de hoofdweg kon kijken waar immers alles te doen was en waar alles langs kwam. Dat zelfde gold ook voor de derde boerderij die daar eventueel achter stond. De betekenis van de traditionele kleuren zijn: Groen: jong leven in de natuur. Wit: reinheid. Blauw: hier kende men in het verleden een onheilwerende waarde aan toe. Staphorst was de laatste plaats waar tot 1999 de melk in bussen bij de fabriek werden afgeleverd. Nog ongeveer 473 vrouwen dragen nog klederdracht. Het kunnen er ook iets meer of wellicht wat minder zijn want ja dergelijke details ontgaan me soms volledig. Ik heb in ieder geval drie vrouwen in klederdracht gezien dankzei mijn oplettende reisgenoten anders was dat ook nog niet gelukt vermoed ik. Er werd die zaterdag druk in de tuintjes gewerkt door de vrouwen dus het zag er allemaal keurig uit.
Op zondag ging ik naar mijn zoon en mijn schoondochter en bewonderde de baby spulletjes en het kamertje wat mijn zoon zo keurig geverfd heeft. Het duurt nog wel een paar maanden maar wat is dat kleine spul toch mooi om te zien. Op maandag mijn laatste vergadering van FAB voor de vakantie en dinsdag de eerste chemokuur met hoofdhuidkoeling want ja ik hoop dat ik mijn haar kan houden. 50 % kans dat het niet uitvalt dus we zullen wel zien. Gelukkig viel de eerste kuur mee waar ik erg tegenop had gezien. Tegen de kou (min 5 - 6 graden hoofdhuidkoeling) en ziek zwak en misselijk zijn. Ik hoop nog vele tussendoor uitjes te kunnen maken.
Tilly Gerritsma
