De scholen zing wer begonne, de vèkansie zit ‘r vur de mèste mense wer op en wij, de wà awwere kunne wer gewoon onze dagelèkse dinge doen die we vur die vèkansie’s òk dinne.
Ik moet zegge dè’s òk wel wer moij, want gè bent dè toch òk wer unne ker múúij, die katte voeijere van iemeste anders, òk al zing ze van ouw eige keinder, of zoewe en die vùggelkèskoij schòn make is òk ’n hel wèèrk ès gè niks mè vögelke’s het. Kik de kiepe voeijere en uithaole, dur hàwde teminste nog eijer òn over. Van die uitgehòlde eijer kunde ‘r gerust ‘n par mee nor huis neme en die dan thuis in de pan sloon en dan ’t allerlekkerste is dan òk nog, bróóije in ‘t spekvet. Nòdderháánd kunde dan nog mè ‘n sneeij mik dur de pan hen sòppe zouwe doende dè ùt vet langs ouw kin af lùpt.
Ja, zouwe ontstòn ‘r veul vriendschappe in dieje vèkansietijd. Ist nie mè die eijer dan ist wel mè d’n hond, of van de burvrouw of van oew eige keinder wor gè alle mèèrge’s òk nog ’n uur te vruger um op moest stóón. Ut vervéélende van zònne hond uitlóóte is òk nog, diejen hond wil alle mèèrge’s de zelfde route lóópe en ikke nie. Nou dan hèdde s’mèèrge’s vur d’n urste koffie al ùn gètouwtrek van jewelste. D’n hond die wint dè d’n urste mèèrge en dan bende verkócht. Gè denkt dan bij ouw eige, och ’t is toch òk mar vur ’n goeij vèrtien dáág, wà zèk dur gòn ligge véchte. Dè noeme ze nou ’n haat-liefde’s verhouding.
Ut allerergste kumt nog ès gè wer gewoon thuis bent en oew dagelekse dinge doet die gè altijd dint, dan beginde die katte en die kiepe en marmotte en knariepiete en nie te vergééte dieje rothond te misse, dan vuulde pas hoeveul vriendschap dègger mè hait. Nou láás ik van de week in d’n dagelèkse krant dètter in de vèkansie ‘n kiep bèvriend is gerakt me unne’n aap. Veinde gullie ’t dan gek dè ik ’t echt wel mis, die eijer,.. dè gedoe mè die dierre,..
die vriendschap.
Haw doe
Pietje de grondwerker
