‘How happy is your day?’ hoor ik op de radio na een nacht slecht geslapen te hebben. En dan valt het niet mee om de knop om te draaien naar de gevoelsgraad blij.
Mijn dag is net begonnen dus ja wat zal ik daar van zeggen? Ik hoop dat er veel vrolijkheid komt want dat doet de mens goed.
In de verte hoor ik het geluid van een WhatsApp berichtje en ik word op mijn wenken bediend. ‘Dat is leuk wakker worden met deze foto’s ‘ reageert mijn schoondochter in de groepsapp. Mijn jongste zoon en zijn vriendin zijn op vakantie in Amerika en iedere ochtend worden we verrast met foto’s en berichtjes. Ze zijn dan net naar bed en wij staan op en genieten mee met al het moois wat ze gezien hebben. Prachtige natuur, drukke steden, grote bruggen, filmlocaties, grote maaltijden maar vooral blije gezichten die duidelijk plezier hebben en genieten.
Mijn kleindochter haar sonde is eruit. Net voor haar eerste verjaardag. Ze mag proberen of eten op een natuurlijke manier, helemaal gaat lukken. We worden er allemaal vrolijk van als ze goed gegeten heeft ook al zijn het nog steeds muizenhapjes met een heel klein lepeltje. Ze heeft ook een nieuw mutsje voor de winter, laat mijn schoondochter op een foto zien met uiteraard heel vrolijke kleurtjes. Waar kun je niet overal happy van worden!
Mijn tweede zoon was afgelopen week jarig en hij heeft net als zijn jongere broer niet veel met jarig zijn, laat staan met vieren. De oudste zoon moest werken, de jongste op vakantie, dus zullen we samen pannenkoeken gaan eten, had ik voorgesteld. Daan hoefde er zelfs niet lang over na te denken nadat ik hem beloofd had dat het op een doordeweekse dag zeker niet druk zou zijn. Dus gingen we met zijn vieren, mijn ex-man ging ook gezellig mee, zijn verjaardag vieren. Maar voordat het zover was had ik Daan opgehaald. Toen hij binnenkwam zei hij: ‘Oh een andere bank, is dat nep of is dat leer?’Hij wreef er even over en zei vervolgens:‘Mooie kleur maar zit ik nu op een dode koe?’ Jeetje, zo had ik de bank nog niet bekeken.
Daan wilde wel wat te doen hebben dus werd en geklust in mijn tuintje. De randjes werden opnieuw afgestoken en een paar struikjes eruit die ik liever kwijt dan rijk was. De klimop werd gesnoeid dus mijn dag was hartstikke goed. ‘Ik voel me misbruikt’ zei hij ‘s avonds lachend tegen zijn vader en broer toen ik vertelde dat hij me zo fijn geholpen had. ‘Ik heb dat ook’ zei ik tegen hen en Daan moest heel hard lachen. Want zoals gewoonlijk had hij eerder die middag in mijn huis rond gesnuffeld en gekeken of er iets leuks of iets lekkers was wat hij heel goed kon gebruiken.‘Ik heb gelukkig mijn rugzak bij me’ glunderde hij en die zat al gauw vol met een geurbrander, olie en theelichtjes en allerlei etenswaren die hem erg lekker leken en waarvan ik graag afstand deed. Mijn tuintje zag er weer beter uit en daar werd ik erg vrijgevig van.
Hoe is het mogelijk dat je na een zeer slechte nacht waarin de boosdoener: mevrouw mug, nog steeds op vrije voeten (vleugels) was, toch zoveel vrolijkheid kunt vinden. Soms moet je even graven of wellicht visualiseren, maar het komt ook zo maar op je pad als je de interne radiozender op blij, luchtig en vrolijk hebt gezet. Ik verheug me de aankomende weken op vele leuke foto’s en berichtjes als ik vanuit dromenland weer aan een dag ga beginnen. Een goed (happy) begin is immers het halve werk.
Tilly Gerritsma
