Toen òk ik de verleiding nie kon werstaon um nor de vierdaagseloopers gòn te kijke, docht ik bij ming eige wie is er nou eigelek, ut gekste, hullie of wellie.
Ja, ik waar d’r nie allieën hen wisse kijke, nieje verlééje week un donderdag waare wij dur hen gewist mè ons wandelgrùpke wor ik alle dinsdáág en donderdags mè goij wandele. Nou moete nie denke dè wij kilometers lóópe, nieje wij doen wel veul burte òvver van alles en nog wà en òk òvver ollie ès dè zouwe net te páás kumt. Ik denk ès wij de vierdaagse zouwe moete lóópe dan denk ik dè wij d’r vier weeke òvver zouwe’n doen. Dan zouw ut òk nie de vierdaagse heite, mar de vierweekse.
Mar ès gè dor dan zoewe stòt te kijke nor al die wandelaars dan is dè toch wel un schòn gezicht. Dè bedoel ik nàturlek nie letterlèk. Ons moeder zou gezéét hebbe; wàn schòn portrette lóópe d’r toch mee.
Ja ut is net unne karnavals optocht, mar dan zonder gróóte traktors en harde muziek. Ik zal ut oew anders vertelle wor wij stònde, dur in Malde bij de sluis dur waart eigelek muisstil, gè záágt ze wel mar gè hùrde ze nie! Ja, unne enkeling op klompe.
Af en tòw dan dochte echt dè gè int buitláánd waart en wij waare blééij dè we eindelèk un stuk of zes Millse loopers gezien en gesprooke hàn en dè wè heur wer gewoon kònne verstoon en zij ons.
Nou stònne wij toevallig bij unne kroom wor gè soep en gehaktballe en zoewe kont koope, ja smèrges um neege’n ùrre al en dan moete òk alle taale kunne verstoon want ze kamme van heinde en wijd en dè konne ze in dieje kroom, zinne ze!
Dur kwam unne looper, hellemòl uit wijd Afrika en die vroeg um “tomatiesop” want dur hattie wel vort zin in en inderdaad hij krig unne volle plestieken beker me “tomatiesop”.
Ik denk, dèsse hum toch nie krek hellemòl goed verstòn hàn in al die drukte mè die, ruim vèrtigduuzend vierdaagseloopers want ut leek mier op verdunde ranja dan op “tomatiesop”.
Hawdoe,
Pietje de Grondwerker
