Ja, wè hebbe unne dreuge zommer gehad en ut is nog dreug.
Bij ons ligge de kiepe gewoon midde in de ren in’t loeter záánd te baggere. Gewoonlek doen ze dè onder ons dorre heg wor ut eigelek altijd dreug is.
Ès ik dur dan zoewe nò stoj te kijke dan ben ik eigelèk nog welles wà sjaloers op die kiepe.
Nou wil ut toeval dè ik de afgelóópe week mè ons M’rietje mee mòg op vekansie en nog wel nor Zandvoort al òn de zieje. Toen wij dur òvver dè strand hen liepe, ut waar moij weer, de zon stond hòg òn d’n hemmel, toen moes ik toch echt òn ons kiepe denke die laage te baggere.
Òk hier laage mense in dè záánd op ut strand net ès ons kiepe thuis òk mar sles wà te ligge, hòguit ieën béén, wà verlegge.
Nou bleek ááchteraf dè de verlegge van dè béén te make hè, ummet overal eve bruin te krijge. Dùr vùr hoeve ons kiepe dè nie te doen want ons kiepe zing al olling bruin. Gè het namelek bruin kiepe en witte henne, gè het toch òk bruin eijer en witte, ja tis mar dègge ut wet.
Wà ik nou òk in Zandvoort gezien heb mè eige oewge en wà ik urst noit wou gelúúve, dè waar de de zieje echt un stuk legger waar ès urst en dè kumt òk dur de drùgt van de zòmmer, zinne die mense door tigge ming en de klopt.
Dur stond un mènneke in de zieje van , zeg mar ming lengte, en die stook vanaf z’n knééjes bòvve ut watter uit, zò weid waart watter gezakt want daags te veure zááge wij um nog nie.
Di alles kumt um dè ut in de Ardenne nie wil gòn regene en durrum hebbe wij gèn watter mèr in de Maos.
Nog èfkes en de schéép kunne niemer vaore zò leg is dan ut watter.
Ja, wà dan? Misschien wer mè perd en kar en dan die containers mar ieën vùr ieën van de haven af nor hier. Mè un perd en kar kunde hendig mè dur unne’n halve meter watter hen en mè ùn schip nie en di alles dur die drùgte.
Hawdoe
Pietje de grondwerker
