Door Henry Kuppen - Eten is een essentieel onderdeel van het leven, voor de Westerse wereld is dat een kwestie van je boodschappenkarretje volladen, thuis je inductie opstoken en schransen maar. Zo zijn we in de huidige tijd behoorlijk wat verbondenheid met ons voedsel verloren. Een ding is zeker, eten is er meer dan genoeg.
De wijze van het nuttigen van je eten maar ook het soort voedsel is vaak cultuur gedreven en zelfs aan mode onderhevig. Zo hadden we in het verleden nog de katholieke gewoonte van het vasten tussen Carnaval en Pasen, Ik moet zeggen dat dit vasten, zo’n veertig jaar geleden nou ook niet heel erg streng was want als zoon van een katholiek gezin mochten we op vrijdag geen vlees eten en dan hadden we vissticks, want vis is geen vlees. Je weet wel van die Kapitein Iglo vissticks die dan ook nog heel weinig met vis hebben te maken, destijds werden vissticks als vrij exotisch ervaren.
Inmiddels is er van de katholieke gewoontes nog minder overgebleven en zijn vooral Carnaval en de feestdagen blijven hangen. Verwatering geld niet voor alle religies, zo vasten nu verschillende statushouders uit Mill met een islamitische achtergrond vanwege de Ramadan. Dat betekent vanaf ’s morgens 5.00 uur tot zonsondergang geheel niet eten én niet drinken en dat gedurende één hele maand. De intentie is om jezelf te leren beheersen en te ervaren hoe het voelt om geen eten of drinken te hebben. Dat is wat anders dan zo’n laffe visstick op vrijdag!
Iedere Ramadan avond wordt afgesloten met een maaltijd, zodra de zon is ondergegaan, deze maaltijd wordt de Iftar genoemd. Hierbij is het de gewoonte om zoveel mogelijk gezamenlijk te eten en dus mensen bij je aan tafel uit te nodigen. Dit is vaak familie maar ook vrienden of mensen uit de buurt of volstrekte vreemden waar men goed voor wil doen worden uitgenodigd. Vrijdag 14 maart werd ik voor de Iftar maaltijd in de bibliotheek uitgenodigd door de mensen die het Taalcafé in Mill organiseren en bezoeken. Er was een grote tafel gedekt met schalen met heerlijke gerechten maar eerst moest er gewacht worden op het moment dat de zon was ondergegaan. We waren met ruim 40 mensen, volwassenen en kinderen. Het waren vooral de islamitische vrouwen die met heel veel liefde de hele dag in de keuken hebben gestaan om eten klaar te maken, je merkt aan alles dat tekort komen een zonde is dus zo karig als de dag door deze mensen zonder voedsel is doorgebracht zo overvloedig was deze Iftar maaltijd. Smakelijke gerechten waarin kruiden een belangrijke rol spelen maar ook heerlijke rijst met noten en salades die compleet buiten je comfortzone liggen maar o zo lekker zijn. Buiten al dit heerlijke voedsel is het gezelschap hartverwarmend. Het valt mij iedere keer op dat de islamitische medemens ongelofelijk dankbaar is. Gewoon aanwezig zijn en zo nu en dan iets voor deze mensen betekenen maakt mij bijna verlegen om te ervaren zoveel dankbaarheid ze daar tegenover stellen.
Daarom zou ik willen bepleiten, probeer niet te oordelen over iets wat je niet kent maar sta open voor een cultuur die een grote rijkdom kent. Door interesse te tonen in andere culturen verrijkt je leven en doet je beseffen dat rijkdom veel meer is dan genoeg geld op de bank.
