Zondag 24 september stapten ruim 300 (overwegend) Millenaren op de fiets voor de 34e en allerlaatste fietstocht t.b.v. Centre Simama, het levenswerk van pater Martien Konings.
Als oud-Millenaar werd hij velen jaren financieel ondersteunt om het centrum voor mensen met een beperking en sociale achterstand in Kisangani (Congo) tot een florerend geheel te maken. De afgelopen jaren werden het aantal deelnemers geleidelijk aan minder, met name omdat kinderen en jeugdigen het af laten weten. Een moment voor de organisatie Millse Missie Vrienden om met geheven hoofd te stoppen met deze jaarlijkse fietstocht en om vol energie en inzet verder te gaan met de kledinginzamelingen die elke tweede zaterdag van april, juli en oktober blijven plaatsvinden.
Pater Konings heeft zijn waardering nooit onder stoelen of banken gestoken. Ook tijdens deze fietstocht die weer werd afgesloten met een rad van avontuur met mooie prijzen van de Millse ondernemers nam hij de microfoon om de aanwezigen hiervan deelgenoot te maken.
“Beste Vrienden,
Na mijn ziekteverlof van een jaar ben ik in 1985 weer teruggekeerd naar mijn geliefde Congo. Omdat in de stad Kisangani (toen 600.000 inwoners en nu bijna een miljard) geen enkele voorziening was voor de gehandicapten, ben ik zittend in een rolstoel een centrum begonnen. Aangezien het centrum voor gehandicapten geen subsidie kreeg, nog van het bisdom, nog van de staat, hebben wij zelf geld moeten zoeken.
De Millse Missie Vrienden, vanaf toen onder leiding van voorzitter Henk Ermers, zijn vanaf dat moment met hun acties begonnen. Zij starten met de Millse fietstocht ten bate van Centre Simama. Inmiddels zijn vele deelnemers 34 jaar ouder, een groot aantal overleden en voor vele deelnemers wordt de fietstocht te zwaar. Daarom is besloten de fietstocht dit jaar voor het laatst te organiseren. Gelukkig zullen sommige individuele weldoeners doorgaan met hun bijdrage op de rekening van het Centre.
Vanaf het begin hebben de schoolkinderen met hun onderwijzend personeel enthousiast gewerkt voor dit sociale werk. Zij zochten elk jaar vanaf de week voor de kermis sponsors en zamelden veel geld in om gesponsord op de fiets te stappen ter voltooiing van 25 of 40 kilometer.
Er was een grote medewerking van de mensen van Mill, Sint Hubert, Wilbertoord en Langenboom. En niet te vergeten de deelnemers vanuit de Johannesparochie in Veghel waar mij broer Peter tot eind 2016 pastor was. Daarnaast waren er veel ondernemers, sponsoren en burgers die mijn werk een warm hart toe droegen in materiële en financiële zin. Medewerking dus van alle kanten. Alles bijeen hebben de fietstochten zo in de loop der jaren ruim 500.000 euro bijeen gebracht.
Tijdens de fietstochten waren er rustplaatsen waar men allerlei versnaperingen zoals soep en broodje knakworst kon nuttigen. Maar vergeet ook de overheerlijke oliebollen niet die met veel liefde door de oranjebuurt tot 2003 werden gebakken voor alle liefhebbers. Vrijwilligers deden het werk en burgers stelden hun huis, stal of schuur ter beschikking. Altijd muzikaal opgeluisterd door dweilorkesten. Brigadiers, versierde huizen maakten het geheel compleet.
Weer terug van 25 of 40 kilometer fietsen was er een fancy fair of later rad van avontuur. Veel winkeliers en ondernemers stelden daarvoor prachtige prijzen beschikbaar. Corné en John, Ad of Frank draaiden dan het rad terwijl Marianne vol enthousiasme en bevlogenheid de loten aan de mensen bracht. Tussen het draaien verzorgde Leo met zijn keyboard de muziek. En ’s avonds mailde penningmeester Marianne Verweijen enthousiast de bruto opbrengst na lang en zorgvuldig tellen.
Ik heb regelmatig een ‘zijden draadje’ geschreven om contact te houden met vele vrienden en weldoeners.
Naast de fietstocht organiseren de Millse Missie Vrienden ook driemaal per jaar een kledinginzameling. En deze blijven gelukkig doorgaan. Op deze wijze hebben wij met z’n allen Centre Simama gebracht waar het nu staat en financieel aan het draaien gehouden.
Vier jaar geleden heb ik vanwege mijn hoge leeftijd (februari 1930) en gezondheidsproblemen het beheer van Centre Simama overgedragen aan drie broeders. Zij doen dit werk heel goed met mijn adjunct-directeur. Zo is Centre Simama verzekerd van een goede toekomst tot voldoening van alle betrokkenen en in het belang van de gehandicapten.
Ik wil u dan ook allen, mede namens alle gehandicapten die in deze vele jaren geholpen en ondersteunt zijn, hartelijk dank zeggen. Honderden zo niet duizenden gehandicapte jongeren hebben een goede vakopleiding gekregen waardoor zij zelfstandig in het leven kunnen staan. Zo is Centre Simama een effectief sociaal project waarop wij allen trots mogen zijn. Ik dank u met heel mijn hart hiervoor.”
