“Het is leuk om voetbalster bij de Juliana Vrouwen te zijn!” Hiermee spreken jongelingen Suze van Gemert, Sem Hermens, Giede Verweijen, Ivora Gerrits en Mara Peters zich gezamenlijk uit.
Vorige zomer stapten zij met hun teamgenoten over van de jeugdafdeling naar de senioren. Met volle teugen genoten zij van hun eerste seizoen tussen ‘de dames’. “Het vrouwenvoetbal bij Juliana is meer dan alleen voetbal. Naast dat we drie keer per week op het veld staan, hebben we ook onze bezigheden daarbuiten. Dat geeft de gelegenheid om ons zowel sportief als persoonlijk te ontwikkelen. Een fijn gevoel.”
Het heeft de twijfel van vorige zomer volledig weggenomen, waarmee de vervroegde overstap gepaard ging. Mara vertelt: “Ik was nog maar vijftien en had echt wel mijn bedenkingen hoe dat door de groep zou worden opgepakt. In ons meidenteam woonden we allemaal nog thuis en zaten we op school. Ineens heb je teamgenoten die in een andere levensfase zitten: werk, een eigen woning en sommigen al met kinderen.” Het was Sem die de meiden uiteindelijk over de streep trok: “Nu was er de mogelijkheid om met een groep de overstap te maken. Ik kende een aantal dames via ‘het Afsluitingsweekend’, die toen onze leidsters waren. Zij kwamen op zaterdag wel eens naar ons kijken, waardoor wij ook wel eens op zondag naar hun gingen kijken. Ik zag het wel zitten. We moesten er gewoon voor gaan.”
De groep ging ervoor, maar viel sportief gezien uiteen doordat de meiden werden verdeeld over twee vrouwenteams. Het vijftal aan het woord werd ingedeeld bij Juliana Vrouwen 1, maar volgens Giede is er geen sprake van een verdeeldheid: “iedereen wordt serieus genomen, of je nu gewoon lekker wilt voetballen of dat je echt per sé wilt winnen. We trainen regelmatig samen en gaan bij elkaars wedstrijden kijken. Ook in de kantine op donderdagavond en zondagmiddag zijn we bij elkaar. We praten niet alleen over voetbal, maar ook over andere dingen in het leven. Ik voel me daar prettig bij en kan daardoor erg genieten van de groepssfeer.”
De positieve groepssfeer en het belang van meerdere vrouwenteams is ook doorgedrongen bij de club en de mensen daaromheen. De dames genieten steeds meer publieke belangstelling en spelen hun thuiswedstrijden bijna altijd op het hoofdveld. Een aantal gestopte voetballers is inmiddels weer op die beslissing teruggekomen.
Voor het aankomend seizoen zijn er door de dames sponsors bereid gevonden om de Juliana Vrouwen van nieuwe wedstrijdtenues en voetbaltassen te voorzien. Met betrekking tot een wens om het plaatje compleet te maken klinkt het eendrachtig: “trainingspakken!”
Vorig seizoen ontvingen zij al inloopshirts, welke ook tijdens toernooien zoals het Gezelligheidstoernooi in Langenboom of het Damestoernooi in Wilbertoord worden gebruikt. Dat zijn jaarlijks terugkerende evenementen in de agenda van een Juliana-voetbalster, die niet alleen uit voetbalactiviteiten bestaat. “We houden een teamfeest met ieder jaar een ander thema en we houden een eindfeest”, vertelt Ivora, zelf een organiserend type. “Iedereen wordt betrokken bij de verschillende activiteiten”, vervolgt ze. Suze vult aan: “wanneer er geen training of wedstrijd is, zoeken we naar een alternatief. Zo hebben we meerdere keren bij teamgenoot Cindy Strijbosch een bootcamptraining gevolgd; we zijn bij Jumpsquare geweest en we gaan wel eens padellen.” Het is slechts een kleine greep uit alle bezigheden, want ook bij de door de voetbalclub georganiseerde evenementen zijn ze vaak present. “Vriendinnen zijn wel eens verbaasd over wat we allemaal met ‘het voetbal’ doen. Ook tijdens de kermis, carnaval of Mill at the Park vinden we elkaar. We hebben echt zoveel mensen leren kennen.”
Andersom hebben mensen ook kennisgemaakt met het vijftal, dat steeds meer aanspraak kreeg: “Als we na een uitwedstrijd terugkwamen op het sportpark, vroegen mensen meteen wat we hadden gemaakt.” Het was dan ook extra lekker dat er net voor de winterstop in Zeeland van koploper Festilent werd gewonnen. “Toen kwam bij ons het besef dat we echt mee zouden doen om het kampioenschap.”
Hetgeen in hun laatste jaar in de jeugd net niet lukte, lukte in hun eerste jaar bij de senioren wel: kampioen worden. Het vormde de bekroning op een geweldig seizoen. Sem krijgt nog steeds kippenvel als ze eraan terugdenkt: “het moment dat we met z’n allen in een kring op de wedstrijduitslag van onze enig overgebleven concurrent stonden te wachten, dat was zó spannend! De blijdschap die volgde, dat ga ik nooit meer vergeten en wil ik zeker nog eens meemaken.” De mooie herinneringen worden gedeeld: zingend en juichend met de trainers en leiders in kleding onder de douche, de rondrit ‘op de platte kar’ door Mill, drie weekenden lang feest met de supporters en als afsluiter een receptie.
Met het oog op nieuwe herinneringen, denken de vijf dames ook aan de toekomst. “We willen zo lang mogelijk blijven voetballen.” Ondanks hun jonge leeftijd beseffen ze maar al te goed dat ook zij aanwas goed kunnen gebruiken. De vervroegde overstap had namelijk ook een keerzijde: het betekende dat Juliana (voorlopig) zonder meidenteams zit. De meiden die nog in de jeugd voetballen, zitten in gemengde teams met jongens. “Dat is misschien beter voor het niveau, maar met een echt meisjesteam is de doorstroming naar de vrouwen meer gewaarborgd.”
Gelukkig kwam een aantal van die meiden meedoen tijdens de door de Juliana Vrouwen georganiseerde ‘Meidendag’, eind april: “we zullen zelf moeten investeren in de toekomst en willen ons meer laten gelden. Als we dat met z’n allen doen, zijn we hopelijk tot mooie dingen in staat.”
De hulp van de Oranje Leeuwinnen is daarbij ook welkom. Succes op het huidige WK in Australië en Nieuw-Zeeland zou een nieuwe boost kunnen geven aan de populariteit van het vrouwenvoetbal, waar het gewonnen EK 2017 in eigen land ook voor zorgde, al denkt Suze ook nog verder vooruit: “de kans bestaat dat het WK 2027 in Nederland zal worden gehouden.”
Voetbal is vaak niet de eerste sport waar jonge meiden aan denken, ook al is er steeds meer (media-)aandacht voor. Met uitzondering van Suze hebben de overige vier meiden eerst andere sporten beoefend. Daarvoor zijn er in Mill ook voldoende keuzemogelijkheden. Waarom het dan toch voetbal is geworden? “Omdat we voetballen gewoon leuk vinden en we hiermee onze energie kwijt kunnen. Juliana biedt de mogelijkheid om lekker in de buitenlucht te sporten op een goed onderhouden sportpark. We voetballen tegen clubs uit de regio, waardoor er altijd publiek is en we ook wel eens tegen bekenden spelen. We winnen samen en we verliezen samen. Uiteindelijk vinden we het veel belangrijker dat we gezellig bij elkaar zijn en sportief bezig zijn.”
Tot slot richten de jongelingen zich tot de lezers:
“Zondag 6 augustus 2023 is de eerste training van het nieuwe voetbalseizoen. We gaan vooralsnog met 50 dames drie Juliana-teams vertegenwoordigen, wat voor alle voetbalsters een garantie geeft op veel speeltijd. Heb je zin om bij ons of bij onze jeugd te komen voetballen of een andere functie te vervullen? Je bent altijd van harte welkom om met ons mee te doen of naar ons te komen kijken!”
Meer weten of contact?
Zie www.julianamill.nl of mail
