Met haar pas 21 jaar wordt de Millse handbalster Lisan van Hulten bij haar huidige Limburgse club Bevo HC gezien als één van de meest ervaren speelsters. Volgend seizoen start ze een nieuwe uitdaging bij het Duitse TuS Lintfort.
Ze begon haar handbalcarrière op zesjarige leeftijd bij MHV’81 in Mill. Daarnaast doorliep ze alle regio selecties en is ze ook nog drie jaar uitgekomen voor Jong Oranje. Elf jaar later verhuisde ze met haar HAVO diploma op zak naar landskampioen Sercodak Dalfsen, maar naar één seizoen keerde ze terug naar het zuiden. “In die tijd had ik topspeelsters voor me op de cirkel zoals Fabienne Logtenberg en Esther Schop”, vertelt van Hulten. “Ik was gestopt met mijn studie en toen belde Bevo, waar ik een belangrijke rol in het team kon gaan nemen. Toen ik een leuke studie had gevonden ben ik teruggegaan naar huis.” Achteraf gezien een goede keus, want in die drie jaar tijd heeft ze zich ontwikkeld als één van de steunpilaren van de ploeg.
Echter zal de ploeg het volgend jaar zonder hun aanvoerster moeten doen. Van Hulten vertelt: “Bevo is een mooie, warme club. Het was voor mij ook echt geen gemakkelijke keus. Ze hebben duidelijke ambities en ze hadden mij er graag bij om die ambities waar te gaan maken. Ook veel meiden uit het team hebben vaak tegen me gezegd dat ze hoopten dat ik zou blijven.” Want haar wilskracht en ambities bleven bij niemand onopgemerkt. In de dekking was ze niet te passeren en aanvallend droeg ze ook altijd haar steentje bij. “Maar ik ben niet gauw tevreden, hoor” lacht ze. “Er zijn altijd dingen die beter kunnen. Maar door de jaren heen ben ik wel een stabiele factor geworden voor het team. Er kon altijd op mij gerekend worden.”
En toch koos ze voor het Duitse TuS Lintfort, dat volgend jaar uitkomt in de 3. Bundesliga. “Ik ben nog jong en nog steeds niet uitgeleerd. Er hebben veel mensen aan mij gevraagd of ik niet nog eens een stapje hoger zou willen doen. Toen ik daar eens goed over na ging denken, begon er toch iets te knagen” aldus van Hulten. “Ik ben er van overtuigd dat ik bij TuS Lintfort veel kan leren, dat snelle Duitse handbal past goed bij mij. Volgend jaar ga ik afstuderen en daarna is het altijd maar de vraag of werk te combineren valt met sporten op hoog niveau. Dat is uiteindelijk ook doorslaggevend geweest. Ik wilde geen spijt krijgen van iets wat ik niet heb gedaan en daarom kijk ik ook heel erg uit naar het nieuwe seizoen.”
