Er zijn mensen die na hun vijftigste verjaardag een tandje gaan terugschakelen. Zo niet Antoinette Siroo uit Sint Hubert.
Zij vond dat het de hoogste tijd was om halfweg de honderd de klassieke Olympische langste afstand te lopen. De marathon. Het was haar droom om die 42 kilometer en 200 meter hardlopend af te leggen. Haar zoon Jelle Willems (19) besloot zijn moeder te ondersteunen en samen met haar de uitdaging aan te gaan. Ze gingen op zoek naar een marathon die in de zomervakantie gelopen wordt. Het lopen kon dan gecombineerd worden met vakantie.
Na enig zoeken kwam de Marathon van Reykjavik op het noordelijke Ijsland in het vizier, die op 19 augustus gelopen zou worden. Om zo’n marathon aan te kunnen heb je een maandenlange gedegen voorbereiding nodig. Trainingsschema’s moeten worden opgesteld, de juiste materialen moeten worden aangeschaft, de voeding moet worden afgestemd en aangepast, de reis moet worden gepland, enzovoorts. En natuurlijk moet er veel trainingstijd worden ingeruimd. Het sociale leven van Antoinette en Jelle moest om de trainingsarbeid heen gepland worden.
Veel, veel kilometers hebben ze door het mooie Land van Cuijk gelopen, gelukkig vaak samen met vrienden en vriendinnen die Antoinette ondersteunden bij de realisatie van haar droom.
Op 17 augustus vertrok een vliegtuig van Schiphol naar het land van de vulkanen en geisers. De dag na de aankomst konden Antoinette en Jelle nog wat wennen aan Reykjavik en de laatste voorbereidingen treffen. Op zaterdag 19 augustus was het uur U aangebroken. De voedingsschema’s schreven voor dat ze op de marathondag al om 5.00 uur borden spaghetti moesten bunkeren. Vroeg opstaan, rusten en toeleven naar de start.
Om precies 8.40 uur klonk het startschot voor de 1.300 marathonlopers in Reykjavik. De Ijslanders begeleidden de lopers met hun enthousiasme en muziek. Het weer was ideaal voor een marathon: een lekker zonnetje en een temperatuur van een graad of 15. Ons lopersduo besloot zo lang mogelijk bij elkaar te blijven. Jelle had nog genoeg adem over om tijdens de race een paar leuke vlogs op te nemen. Halverwege de marathon lagen moeder en zoon nog mooi op schema en ging alles goed. Na zo’n dertig kilometer begon Jelle het moeilijker te krijgen. Hij had zich niet zo consequent voorbereid als zijn moeder en dat ga je een keer voelen…
Na 35 kilometer besloten beiden in een eigen tempo verder te gaan. Antoinette zette de turbo aan en liep in de resterende kilometers nog een hele horde lopers voorbij. Om 13.56 uur passeerde Antoinette de finishlijn. Tweeënveertig kilometer hardlopen, zonder problemen voltooid: een prachtprestatie!
Zoon Jelle deed het iets rustiger aan en kwam 36 minuten na zijn moeder over de finish. Een mooie prestatie van twee kanjers uit St. Hubert, proficiat!
