Het Land van Cuijk kent al een lange gezamenlijke historie. Een uniek stukje Brabant, waar ze de Gelderlander lezen. Ze praten er van huus en kiek uut. Ingeklemd tussen de Peel en de Maas. Of eigenlijk tussen de Midden Peelweg en de Maas.
Soms geef ik een excursie in het mooie Mill. Ook aan mensen van “dun andere kant van de Peelweg”. Ik wacht ze dan op aan de Peelweg, stap de bus in en vertel ze trots dat ze nu in een ander land komen. Daar hoort een inburgeringscursus bij; dus de taal eigen maken. Pas als ze de volgende zin kunnen nazeggen, mogen ze binnen: “Kiek uur of ik sloi oew dur de ruute nur buute dè ge buute ligt te kruupe van de buukpien”. Na veel hilariteit gaan we dan verder. Dit unieke gebied qua natuur, geschiedenis en cultuur vraagt om één gemeentebestuur.
Als actief lid van de Milieuvereniging Land van Cuijk ben ik en met mij vele anderen, nauw betrokken bij veel bestuurlijke processen in de vijf gemeenten. En zeker in Mill. En dat sinds het begin van de jaren tachtig. We waren liever creatief, dan defensief al was dat laatste zeker ook nodig. We bemoeiden ons met bestemmingsplannen, educatie, geurverordeningen, verkeer, aantastingen van natuur en vergunningverlening. In Mill gaven we de eerste voorzet voor ontwikkeling van de kanaalzone, we waren heel nauw betrokken bij De Kuulen en nu bij de ontwikkeling van de Verborgen Raamvallei.
Voor onze leefomgeving en voor de natuur is het heel belangrijk dat structuren in het Land van Cuijk door het hele gebied doorlopen. Bijvoorbeeld bij verbindingszones voor de natuur. Niet alleen dat ze doorlopen, maar ook hoe. Wat voor type natuur. We zouden het raar vinden als we met de auto naar Cuijk rijden en dat die op Cuijks grondgebied ineens een fietspad is. Dat snapt iedereen, maar kennis van de natuur zegt ook dat inrichting van het buitengebied ook grensoverschrijdend moet zijn. Neem bijvoorbeeld het bermenbeleid. Ga je klepelen (alles tot snot slaan) of maaien en afvoeren wat voor de natuur veel beter is. Dat is een keuze die de gemeenteraad maakt. Daar hoort een machinepark bij of een aanbesteding. Door één of meerdere gemeenteraden. U mag het zeggen.
Soms is er sprake van stank van een bedrijf. Dat ligt in gemeente A en de bewoner woont in gemeente B. En de luchtkwaliteit in het Land van Cuijk vergt een gezamenlijke aanpak om tot echt frisse lucht te komen. Het gemeentebestuur is verantwoordelijk voor een goed leefmilieu voor zijn burgers. Maar hoe moet dat als het bedrijf in een andere gemeente ligt.
Er is veel interactie van een gemeentebestuur met de provincie. Nu sjouwen 5 wethouders soms apart naar Den Bosch om er het beste voor hun inwoners en ondernemers uit te slepen bij de provincie. Een provinciebestuur wat zegt: “Eén Land van Cuijk.”
En och, wij hebben wel eens een stevig gesprek met de mannen van de ZLTO over zaken waarover we van mening verschillen. Maar hierover zijn we het – bij wijze van uitzondering - eens! Laat uw historische kans niet lopen en kies voor één Land van Cuijk. Beter nu zelf in de rijdende trein stappen, dan straks een duur kaartje te moeten kopen.
Geert Verstegen, vice-vz
Milieuvereniging Land van Cuijk
