Door Elly Meijnders - Op verzoek van de Werkgroep Preventie van het Lokaal Beraad Ouderenbeleid heb ik interviews met mensen na de corona tijd. Zo sprak ik Peter Troost uit Mill die vorig jaar zijn vrouw Tiny Keizers verloor en nu met familie en vrienden werkt aan een mooi aandenken aan haar.
Peter vertelt: “Tiny is eind mei gestorven en op mijn verjaardag, 5 juni gecremeerd. Wij waren al 50 jaar samen, waarvan 48 jaar getrouwd. Ze is zo’n 17 jaar ziek geweest, had het posttraumatisch stress syndroom (PTSS). Dat had allerlei oorzaken. Ze had een broertje van 11 jaar dat in de jaren ’70 is doodgereden, toen verongelukte er ook nog een broer. We hadden samen 2 kinderen, ze heeft het allemaal weggeduwd toen onze kinderen opgroeiden. Maar toen kwam het gemis terug. En dan helpt veel sporten en bewegen wel enigszins, maar uiteindelijk niet tegen een gevoel van eenzaamheid en gemis”.
Wonen je kinderen in de buurt?
Peter lacht nu: “Ze wonen allebei in de buurt. De zoon in Mill, hij is gisteren getrouwd en de dochter woont al geruime tijd getrouwd in Haps. Ik ben ook opa, mijn dochter heeft drie kinderen en de zoon hoopt eind van het jaar vader te worden. Ik geniet volop van ze. Ja, Elly troosten doen ze me ook, we janken wat af samen. Troost vindt overal troost”, grapt hij.
En jullie maken met z’n allen een bankje voor je vrouw?
“Dat was een wens van Tiny. Ze wilde graag een bankje op het “Keizerspaadje”, ik heb erover lopen nadenken en heb voor een betonnen bankje gekozen dat in weer en wind kan staan. Het is een gebruikt bankje, dat is mooi dat het al een functie heeft gehad. Met kinderen, kleinkinderen, broers en zussen hebben we op A3 formaat een ontwerp gemaakt van een mozaïek bankje. Wij doen nu niets anders dan tegels kapot slaan en er iets moois van maken. Als het tentje er af is staat het grotendeels in de openbare ruimte. Burgemeester Antoine Walraven heeft via Jos van den Boogaart betonnen planken bezorgd om het op te zetten, ja de gemeente staat achter dit initiatief, vindt het mooi”, knikt Peter.
Hoe komen jullie dan aan het materiaal?
Peter: “Van der Rijt uit Sint Anthonis sponsort de tegels. Die belde vandaag dat de groene tegels binnen zijn, dus dan kunnen wij weer verder. Ik ben blij dat het allemaal zo goed lukt, we willen het bankje openen op 1 november. We hebben van alles erop gezet zoals schapen en vlinders waar ze van hield. En Tiny heeft heel lang damesvoetbal gedaan. Ik heb haar als sporter verbeeld. Met de Sportclub Sint Hubert is ze Nederlands en Europees kampioen geworden. Het was een hechte club, wat ik nu mis bij voetbalverenigingen. Die drive is er niet meer, er zijn teveel verenigingen, die allemaal in dezelfde vijver vissen”.
Je bent gestopt met werken, wat doe je zo allemaal, Peter?
Peter lacht naar me: “Ik werk graag hier rondom het huis. En ik ben voorzitter van de politieke partij VKP oftewel het toekomstige team Lokaal samen gaan LvC. Ik ben buurtbemiddelaar in het Land van Cuijk, dat wil zeggen dat ik buren die met elkaar overhoop liggen, probeer weer bij elkaar te brengen. En verder geniet ik dus van de kinderen en kleinkinderen. Ik ben nu 69 jaar en ben bijna mijn hele leven mantelzorger geweest. Nu ben ik aan de beurt en wil nog graag een leuk en gelukkig leven hebben”
En we gaan naar het bankje en Peter wijst naar boven: “Kijk daar hebben de kleinkinderen een regenboog gemaakt en daar is Tiny die ik als voetbalster heb vereeuwigd”.
