Gisterochtend hoorden we de eerste nachtegaal op Tongelaar. De lente is nu officieel losgebarsten. Het wachten is nu op de wielewaal. Gekwetterd wordt er al volop en hoe de vogels de tijd vinden om hun fleurige deuntjes te fluiten terwijl ze ook zo druk zijn met nesten bouwen (en onderhouden), is mij een raadsel.
Ze mogen mij komen uitleggen hoe ze zo vrolijk blijven met zoveel huishoudelijke taken. Ik word flink chagerijnig soms van dat laatste in ieder geval, maar als ik even naar buiten loop en al dat zorgeloze geflierefluit hoor ben ik weer snel de oude.
Toch is ook dit wel weer een lente met een bijlsluiter lijkt het. Door grotere weerspatronen (met o.a. veel oostenwind) en ik vrees toch ook zeker klimaatverandering, hebben we te maken met twee gekke dingen: het is nog behoorlijk fris, en het is onzalig droog. We zijn van de zondvloed in de woestijn beland lijkt het. Men moge hopen dat de wat bijbels aandoende sfeer van opvolgende plagen niet doorzet naar de zomer. Een beetje normaal weer kunnen we allemaal wel waarderen denk ik. Het is al gek genoeg in de wereld momenteel.
Voorlopig mag het de pret nog niet teveel drukken. De luchten zijn blauw, de vogels terug van hun zuidelijke overwinteringsoorden en de eerste bloeiers steken hun kop boven het maaiveld uit. Zoals speenkruid, pinksterbloem, madelief, en grote muur. En bosflora, zoals lelietje-van-dalen en bosanemoon. Die moeten altijd haasten, voordat ‘het bos zich weer sluit'. De botanische voorhoede zeg maar. Uiteraard hebben we de narcissen, krokussen en en sneeuwklokjes al gehad. Dit is alweer de tweede generatie zou je kunnen zeggen. Vanaf nu gaat het hard (maar dan moet het even regenen graag). Prachtig ook om de kievit weer te zien buitelen en doen. Ik hoorde ook een tuureluur op De Hoeven. Ik zou daar nooit tuureluurs van kunnen raken, wat een mooi beessie. Veel roofvogels zijn ook alweer terug op hun post. Ik krijg er goede zin van.
Maar: wat doen de boswachtertjes in de tussentijd, want de hele tijd buiten zitten kijken en genieten van de ontluikende natuur, is misschien wel wat veel mensen denken dat wij doen ... maar helaas is niets minder waar. Dat genieten en even stil staan bij waar we zijn in het jaar en voorpret hebben voor wat komen gaat, gebeurt bij ons net zo goed tussen de bedrijven door als bij ‘hele normale mensen'. Wel zijn we bezig met hele leuke dingen. Zoals daar zijn: de uitkijktoren die we willen bouwen, aan de Hoogedijk net tegenover de parkeerplaats. Dit traject loopt al even, en er was wat vertraging omdat de kosten toch hoger uitvielen dan verwacht. Maar dat kwam door onze eigen veiligheidseisen. Onderhandelingen lopen voor aanbesteding, en de vergunning is verleend. Dat ding komt er. Ik gok klaar ergens komende herfst.
Leuk om nog te melden verder is dat we serieus bezig zijn met nachtvlindertellingen, doen we met LED-emmers is samenwerking met de LTO. Een heel spannende soortgroep, met tot de verbeelding sprekend namen als ‘huismoeder’, ‘witte tijger’ en ‘gamma uil’. Heel leuk om te doen!
Boswachter Gijs
