Is het nu veertigdagentijd of vasten', vraagt Pieter op een zondagochtend aan het ontbijt. 'Tegenwoordig zeggen we veertigdagentijd', zegt papa. 'Maar de oude naam is vasten. Dat betekent niet of minder eten. Dat deden ze in die periode.'
'Waar is dat goed voor', vraagt Sara zich af. 'Vasten is een manier om los te komen van je gewone leven', zegt mama. 'Door niet zomaar toe te geven aan je normale zin in eten, verplicht je jezelf om na te denken over wat echt belangrijk is in je leven.'
'Vroeger legde de kerk ook precieze regels op,' vertelt mama. 'Je mocht bijvoorbeeld geen vlees eten op bepaalde dagen. Dat betekende dus meestal dat je minder at. Nu zijn er nog twee officiële vastendagen: Aswoensdag en Goede vrijdag. Maar de nadruk ligt niet meer alleen op eten. Al blijft zoiets wel helpen.
Ik heb mezelf voorgenomen om de hele veertigdagentijd geen chocolade te eten, en dat vind ik best moeilijk.' 'En ik probeer geen alcohol te drinken', zegt papa. 'Maar daar help je toch niemand mee vooruit', zegt Pieter. 'Wie heeft er nu last van of jullie chocolade eten of wijn drinken?' 'Ik help er vooral mezelf mee vooruit', lacht mama. 'Ik vind chocolade erg lekker, maar ik wil er niet verslaafd aan worden. Ik wil dus best een poosje zonder kunnen. Ik vind het gewoon niet slecht om af en toe eens te breken met mijn vaste gewoontes. En dat hoeft niet speciaal over eten te gaan. Ik ken ook gezinnen waar ze in de vasten geen TV kijken en in plaats daarvan spelletjes doen met elkaar.'
Dat kan leuk zijn, denkt Sara. 'Maar mag je dan helemaal geen TV kijken?' 'Het gaat er maar om dat je nadenkt over wat zo gewoon lijkt. Dat je weer eens anders kijkt en je tijd, je aandacht en je geld besteedt aan wat goed is.
'Het is al heel lang de gewoonte dat mensen wat ze uitsparen met vasten aan arme mensen geven', vertelt papa. Dit jaar gaat het geld naar Oeganda, een van de armste landen ter wereld. De mensen hebben er soms maar eén maaltijd, of zelfs dat niet eens. Dan eten ze de blaadjes van de bomen. Ook daarvoor is de veertigdagentijd een goed moment om daar speciaal aan te denken.'
'Maar het heeft ook te maken met wat er in ons binnenste gebeurt', zegt mama. Heel dikwijls rennen we maar door het leven. We hebben het altijd druk. Weer eens tijd maken voor elkaar, voor mensen die je een beetje uit het oog was verloren, tijd maken om te luisteren naar elkaar, tijd maken om te bidden ook.'
'De veertigdagentijd lijkt wel voor iedereen anders', zucht Sara. 'Maar wij kunnen wel samen iets afspreken en elkaar daarin steunen', stelt mama voor.
'Wat zullen wij doen in de Veertigdagentijd?'
