Ieder jubileum is terugzien en vooruitzien. Danken voor het verleden en hoopvol weer verder gaan. Is tegelijkertijd: spijt hebben van gemiste kansen en vol vertrouwen verder gaan ook al zullen de jaren die volgen ongetwijfeld weer anders zijn dan de jaren die voorbij zijn.
Mijn 50-jarig priesterjubileum heeft mij emotioneel meer gedaan dan ik gedacht had. Dat kan ook niet anders met zo’n overweldigende belangstelling en meeleven. Tijdens de receptie hebben velen mij de hand gedrukt en me alle goeds toegewenst voor de toekomst. Hoe dikwijls zeiden mensen: “Bedankt voor alles wat je voor ons gedaan hebt.”
Dikwijls wilde ik dan zeggen: ‘Wat heb ik voor jullie gedaan?’ Ik ben gewoon priester onder u geweest, dikwijls met veel onhandigheid en onattentheid. Ik heb u bezocht als u me nodig had. Ik heb in de liturgie van de kerk u de sacramenten aangeboden en ik deed mijn best om u enigszins aan deze tijd op aangepaste wijze de boodschap van Christus door te geven. Ik heb nooit een sacristie-priester willen zijn.
Priester zijn is voor mij in die 50 jaren altijd geweest: een mens te zijn onder de mensen, een gelovige mens onder gelovige mensen; een gebrekkige gelovige mens onder gebrekkige gelovige mensen.
“Wat moet ik de Heer teruggeven voor alles wat Hij mij heeft gegeven” staat op het prachtige schilderij dat ik ontving en mijn kamer siert. Ik denk dat ik God allereerst moet bedanken, dat Hij mij geroepen heeft om priester en religieus te mogen zijn en dat ik u moet bedanken voor de goede samenwerking en het vertrouwen om samen kerk te zijn.
En voor alles wat u er nog bovenop doet, uw sympathie voor mij, uw medewerking met mij gevraagd of ongevraagd, uw gebed voor mij en mijn pastoraal werk.
Kortom, ik heb het gevoel dat u eenvoudig weg ieder goed ding, dat ik deed hebt overgewaardeerd en iedere fout die ik maakte, hebt weggemoffeld.
Wat ik samen met u heb ondernomen was steeds tot heil en zegen voor onze pastorale eenheid, die vanaf nu zal heten: “Parochie de Goede Herder”
In ieder geval: dank, dank en nogmaals dank voor het parochiefeest rondom mijn 50 jarig priesterjubileum, waarvoor zich zo velen met hart en ziel hebben ingezet.
Dank, dat je er was!
Dank, dat je me schreef!
Dank, dat je mijn adoptiegezinnen in Sri Lanka bedacht!
Dank, voor de muziek, de zang, de aanwezigheid van de gilden!
Dank voor een majestueuze eucharistieviering!
Ik kan alleen maar stamelen:
Dank uit heel mijn hart!
Het was hart verwarmend!
Ad van der Meijden, pastoor
Er zijn nog enkele boekjes “Van mens tot mens” die tijdens de receptie werden aangeboden, verkrijgbaar op de pastorie.
