Een paar weken geleden fietste ik richting Tongelaar over het mooie nieuwe fietspad langs het peelkanaal. Als je het bruggetje oversteekt ga je rechtdoor naar Tongelaar en ik zag dat links de Rooyendijk afgesloten was.
Toen ik een paar dagen later het fietspad vervolgde zag ik aan de overkant van het peelkanaal tot drie maal toe, mensen in het zand ploeteren. Je mag daar niet fietsen volgens een nieuw geplaatst verkeersbord maar de knooppuntenroute verwijst naar die weg. Oude liefde roest niet en mijn VVV hart klopte hevig bij het zien van toeristen die nauwelijks tot niet konden fietsen op de zandweg. Terwijl ik zo lekker, aan de overkant van het kanaal wel te verstaan, aan het fietsen was. Dus toch maar even een berichtje sturen of er de juiste borden geplaatst kunnen worden. Bij wie moest ik dan zijn? Zou ik dit kunnen melden bij Fixi, zodat die het even fikst. Maar zou de gemeente dat doen? Ik had er een hard hoofd in dus maar even een berichtje naar de site van info@goeileven want die promoten het land van Cuijk en dragen zorg voor de toerist. En als ik bij hen niet op de juiste plek was dan wisten zij misschien wel waar ze mijn berichtje naartoe moesten sturen. Ik had mijn verzoek keurig onderbouwd met vier foto’s, hoe mooi is het dat dit tegenwoordig allemaal kan, maar kreeg geen gehoor. Wellicht op vakantie en zelf aan het fietsen? Tot mijn grote vreugde zag ik echter, toen ik een paar dagen later wederom richting Tongelaar fietste, dat noeste harde werkers, terwijl het die dag bloedje heet was, de borden aan het verwisselen waren. Toch Fixi, dus ik had het rustig aan hen kunnen vragen. Heel fijn dat dit probleem nu mooi gefikst is.
Ook mijn kleindochter heeft het zo goed als gefikst. Het koningspotje met muziekje als er iets in geworpen wordt, heeft zijn doel bewezen. Er wordt niet meer achter gordijnen gekropen als ze haar ding moet doen en ze heeft al tig stickers verdiend. Ha wat een geweldige vooruitgang. Onlangs moest ik oppassen en ik had mijn ex-man gevraagd of hij mee ging naar de goffertboerderij. Een gouden ingeving want mijn ex loopt harder en klautert op speeltoestellen waar ik nooit op, laat staan nog uit of er vanaf kan komen. ’s Middags waren we allemaal moe en ik probeerde Fenna te verleiden tot een siësta, iets waar zij niet meer zo van gediend is. Wellicht hielp het als ik naast haar ging liggen? ‘Oogjes dicht, lekker slapen’ zei ik tegen haar en viel als het ware direct in slaap. Ware het niet dat het geklets en gespeel van Fenna me tegenhield. Ze had het zo druk met Kitty de poes en een kussen dat telkens ergens anders gelegd werd dat er van slapen weinig terecht kwam. Ik deed nogmaals een poging: ‘Oogjes dicht’. Want ik keek natuurlijk scheel van de slaap en had mijn ogen, het goede voorbeeld gevend, braaf dicht. Op een gegeven moment begon ze me kusjes te geven en ik voelde me even Doornroosje en Sneeuwwitje tegelijk. Even later vermelde ze dat nu op oma ging springen, en dat was wat minder. Bang dat mijn ribben gebroken werden hoewel, er zit toch een aardig laagje vet omheen, besloot ik resoluut: ‘ We gaan opstaan.’
De vakantie loopt of is ten einde en we voegen ons weer in het dagelijkse ritme waar we eerder met veel plezier zijn uitgestapt. En dit nu in min of meerdere mate weer verwelkomen. Te veel vrijheid wat moet je ermee? Ook vrijheid kan saai worden want de tijd moet worden ingevuld al is het soms met veel loze dingen en behoeftes.
Tilly Gerritsma
