Er komt een mooie film op tv en je hebt ontzettend zin om deze eens heerlijk relaxt te gaan kijken. Maar dan gaat de telefoon en het is tante Bep, ze wil graag samen met oom Hendrik op bezoek komen, tante Bep heeft een lekkere appeltaart gebakken en wil die graag met je delen.
Je aarzelt want je had je zo verheugd op het kijken van die waanzinnige film maar aan de andere kant, deze mensen zijn een beetje eenzaam en nee zeggen is moeilijk. Toch beken je dat er vanavond een hele mooie film komt die jij dolgraag wil kijken. “Dat is niet erg” zegt tante Bep “dat lijkt ons ook een mooie film dan kijken we gezellig samen”. En jij gaat overstag.
Daar zit je dan samen op de bank voor de buis. Alleen je oom en tante hebben een heel ander idee van film kijken. Daar gaat het tegen elkaar, wanneer de hoofdrolspeler aangevallen wordt. “Tja dat had hij toch moeten zien aankomen, eigen schuld dikke bult!” En bij de volgende scene “dat hij dat pikt, hij had dat en dat moeten zeggen” en weer even later “dat gaat hem nooit lukken”. En zo gaat dat een hele film door. Wat denk je? Zou jij de volgende keer tante Bep en oom Hendrik nog uitnodigen om samen een film te kijken? Wellicht niet. Maar zeg eens eerlijk doe jij dit ook niet in jouw leven, “dit had zus of zo gemoeten”, “had ik dit of dat maar gezegd of gedaan”, “dit lukt me toch niet”. Wat als jij jouw gebeurtenissen in het leven bekijkt zoals bij een film, zonder commentaar. Wat als jij je emoties er laat zijn zonder eraan te hechten. Hechten aan emoties doe je door er verhalen bij te vertellen aan jezelf of aan andere: verklaringen, theorieën, oplossingen enz. Als jij ze maar blijft herhalen, creëer je precies dat wat je altijd al kreeg. Wat als jij je emoties volop durft te beleven, te voelen er te laten zijn. In plaats van ervoor weg te lopen door je aandacht op andere dingen of mensen te richten. Wat als die emotie gevoeld, gezien en aanvaard wordt, er helemaal mag zijn. Wat dan... dan laat die emotie jou los.
Marion Roelofs
www.hypnosechoicechangepower.nl
