De Burgervaders van zowel Mill ès Sint Tunnis waare ut ‘r òvverèns dè meete, weete is. Ja, dè wisse, Ik en van den Oetelaar vruger al, wij makte ut zeker nie langer ès wàtter gemeete waar.
Máárr…onze burgervaders hànt ‘r mier over dè de àwwere, zeg mar ut Grijze leger, die nie wille luistere. Die gòn mè z’n alle kort bij mekaar staon op ut pontveer. Nou haij ik is rond gekeeke hier in Mill en Sint Tunnis mar nerges gen pont te bekenne. Of zouwe ze bedoele ut Veer ès gè nor Nisselroij op aon doet um un neeij boks of japùnneke of zoewe?
Nou heb ik gehùrd dè ut Hoela-Hoepele wer in zwang kumt under de àwwere, ja dan blijfde vanzelf anderhalve’n treeij van mekaar af en hier lè nog ùn zwoor taak vur Marion Poters, um zè di gèlierd te krijge. Trouwe’s misschien is di iets, vur Marion, um di saame te doen en dan op de moot van de muziek die die muziekante allemòl maake dur tiggenover ut verzorgigshuis.
En nog bij veul mier mense die toevallig di joor jùrrg zing ùmdè ut un schrikkeljoor is, zòwel letterlèk ès figuurlèk.
Ja, ès gè nou d’n tilleviezie moet geluuve, dan moete we allemòl òn un mondkèpke ès gè teminste mè de bus mee wilt. Ja, zinne’r iemest tigge ming dan kunde ze kenne die in de bus zitte. Ik zin; ja mar dè kunde toch, dur zitte nie vur niks raome in ’n bus. Dè is ‘r nou net krek vur gemàkt dè gè kunt zien wieter in de bus zitte.
Nou zeg ik di wel gaaw, mar dè is nie krek woor, want ut zal veul ònt mondkèpke ligge of gè ze nog trug kent.
Nou zalle die mondkèpkes wel allemol op mekaar lijke, mar gè kunt ze nog moij versiere of reklame dur op zette en vur de carnevalsclubs gùtter unne wèrreld ope òn mùgelekheden. In Wilbertoord kunne zè dur unne klòtsteker op zette, in Sint Hubert unne Bok mè un gruun bledje, in Mill unne Germ en in Langenbom unne…Vérkessnuit…dè word nog lache en dè kunde grùst want gè moete’r toch vanaf blijve ,gemeete mè unne’n duimstok op anderhalve’n treeij...
Hawdoe
Pietje de Grondwerker
