Nie te verwarre mè Vàdderdag want dan zoude de plank lellijk mis slaon. Ik zie ut al hellemòl vùr ming trouwens. Komme smergens de keinder zò zaachjes mugelek de slòpkamer binne um Moeders te verrassen, ùn groewte doos meesjouwend mè un nog gròttere strik dur um hen en Moeders is hellemòl in de zùvvende’n hemmel.
Mar dan kùmmet, die doos word vurzichtig uitgepakt Vadder kumt ok wà mier ovvereind ondertusse nog de sloop uit zun oewge vrijvend want Hij denkt zie ik dè nou goed want d’r kwamp zònne grúúne blek en dekker, gè wet wel zònne duk op en neer zaag uit die doos.
Moeder waar echt in d’n zeuvenden Hemmel en daacht; heej un moi kado vur Vadderdag.
Wij, bij ons thuis kochte aalt allemòl same iejn kado en èst Moederdag waar liete we onze Vadder mee betaole en èst Vadderdag waar dan waar ons Moeder de klos.
Zoewe kwame wij nooit in de war.
Ons moeder, dè waar vaast tarief, die krig aalt mè Moederdag unne neije “kanne’n” borstel um de ròmtuite mè te wááse.
Wij pakte die dan zelf aalt in, in krante papier en we spoorde dan un par weeke de Sint Jansklokke, de waar ut katholieke parochieblèdje, want ons Moeder waar erg katholiek net ès al die aander Moeders. Zoewe doende sloege wij bij ons Moeder dan toch aalt un goei figuur en soms wier dan ut traktement ok nie minder.
Zelf in pakke moeste wel want d’r waar gènne ènne winkelier die ok mar iejn velleke moij inpakpaier hàij, lòt staon unne strik um dur um hen te doen. D’r waare zelfs winkeliers toendertijd die nog innens nie konne strikke.
Ik zeg ut nou zoewe mar sles mar gè zouwt ok,.. mè Moeders en dan kunde nog kijke of dè Vadders ok mee mag, um de kunstroute te gòn wandele of fietse en dan onderweege’s Moeders is lekker te verwenne op iejn of twieje terrasse en gè wet ut nou, vergalopeerd oew eige nie, tis de zondag… Moederdag.
Haw doe
Pietje de grondwerker
