Um dè de zon wer hog òn d’n Hemmel stù en de temperatuur wer veur in de twentig graden zit, ja dan kumt ut Grijze leger wer vur d’n dag.
Nie alliejn ut Grijze Leger òk die van middelbare leeftijd die zò jaloers op ons, ut Grijze leger, zing, die gòn ok allemòl fietse.
Nou en dan kumt ut, allemòl in de hògste versnelling, d’n accu voller dan vol gelaoije, de spiegels goed afgesteld, d’n overzet zonnenbril op, d’n gewone bril boove op de kop, d’n “alwetterjas” aon en ùn driekwart boks aon want mè un gewoon laang boks hedde alle kans dettie tusse de ketting kumt.
Ja die kettingkááste is òk niemer van wà ùt gewist is. Vruger konde mè gen muggelekheid tusse de ketting kamme hoguit dè de kettingkaast tusse de ketting kwam en de jasbeschermers waare ok echte jasbeschermers.
Unne inmaakstiek onder um de boksepijp hielp ok wel en anders stookte mar unne wasknijper onder òn oew boks.
De Vrollie han nerges gen laast van, wà kettingkaast ònging.
Die zaate duk mè iejn haand onder òn dieje rok te trekke want die moes en zouw tot ovver de knie gaon.
Ès man en vrouw saame gòn fietse dan kunde ongeveer zien wieter thuis d’n baas is. Die fiets mestal veurop of ès twedde’s mar dan rupt die man of vrouw wel zò hard ès ze afmoete drééije, dè de fietsers weid d’r veur en weid d’r aachter allemòl op de rem vliege en dan rond gòn stòn te kijke van ; ik kan hier hellemòl nie afdrééije. Ja, dan hedde nog is de poppe ònt danse, zoewe van; Gij riept dè ik hier af moes drééije en dè kan nie.
Ik schrok ming dood en gij stòt d’r nog bij te lache ok. Gebruikt toch is oew verstaand ik haij hier wel onder in de sloot kunne ligge mè de fiets boove op ming en mischien wel allebei ming heupe gebrooke want in di smaol slòtje paas ik noit mè goeij fàsoen in. En wie trekt er dan mèrgevruug bij jou die steunkouse umhòg tot òn oew knééjes.
Gè zoud nog aorig piepe est echt zoewe waar.
Nou, vòrt mar wer, want anders haole we ons kilometers nog innens nie vandaag en wè moete nog int laangs dur Mill hen.
En dan doede Gij nàturlek wer net ès de vurrige kier, midde ovver de weg, gen haand uitsteeke en mar rond gòn zitte te blieke,…
ja, wà de fietse durMill hen beterft,…ik zou ut zelf kunne zing…
Hawdoe
Pietje de Grondwerker
