Ons Moeder zint vruger al ut kumt nog is zòweid dè de Pastoers uit de Missielánde hier kamme. Dè waar in d’n tijd dètter bèkant gen Jonge’s mer nor ut Seminari gingen um vur Priester te liere of Dùrskes die ut kloster inginge.
Dòrveur haijde eigelek wel in ieder huishaawe unne jonge die tot Priester gewijd wier of un Dùrske die ès Non ùt klòster intraaij.
Ja, wij hebbe nog zilverpapier gespoord dè um unne kwatta zaat en ok de soldùtjes op die kwatta’s wiere gespoord.
Wij brochte dè dan in Zelland nor ut kloster en dur zaat Rieka Boelens en die waar Zelatrice van de Missie en die zeurigde dè ut in de Missie kwam bij de Missieonarisse. Dur ginge wij toendertijd gewoon vanuit en d’r wiere ok gen vrooge ovver gesteld, dè waar gewoon.
Wà waart toen toch hendig eigelek hè buite nòw.
Ès toendertijd diegene die vur priester gelierd haij dan op unne Zondag in de plàtselijke kerk zun urste Heilige Mis opdroeg dan waar de Kerk te klien.
De Burt din dan bij ut àwwerlek huis un groewte’n boog zette van dennetakke mè geel en witte reuske’s dur in en van huis af tot òn de kerk wiere dennekes gezet mè ok geel en witte reuske’s.
Die denneke’s wiere gewoon uit ut bos gehòld en niemest die’r iets van zin. Wel viete toen die burlui de moiste dur tussenuit en durrum stòn d’r nou ok zòveul krom denne int bos.
Toendertijd waar eigelek alleman boswachter mar mè die verstande wà ze umzaagde wier meegenòmme en haide un moij bos. Tiggewòrrig zaage ze òk wel mar laote alles hers en twers ligge en dè veine ze toch moij, zegge ze. Of zouwe ze ut nie zuuke op te ruime?
Um nou toch mar wer trug te kamme op onze “neeije”Pastoer, Hij kijkt goed zouwe op ut urste gezicht en och òn de kleur zulle we hendig wenne, net zò goed ès òn onze “aawe” Pastoer, dur hebbe we toch ok òn moete wenne, mar toen ie dur èmmoul waar, och toen viel ie toch ok wel wer mee en ik denk, wij Parochieanen ok, vandoor die zesentwentig joor hier en Hij blijft!
En verget nie ut is vur ons hendiger te wenne òn enne Pastoer ès dieje’n enne Pastoer òn al die Parochieane.
Trouwens ès de nood òn de man kumt, we hebbe toch ok aalt nog onze Pastor Bas.
Wà waar ons moeder toch un verstandig en vuruitziend mens, want;
…Tis zòweid...
Hawdoe,
Pietje de grondwerker
