‘Mam hoeveel kerstmissen heb je al meegemaakt?’ vraagt Daan in plaats van hou oud ben je ook alweer. ‘Zijn er ook kerstdagen waar je leuke herinneringen aan hebt?’ Goh het is me nogal wat. Direct komen er van allerlei herinneringen naar boven.
Vroeger gingen we met het hele gezin behalve moeder naar de nachtmis. Als we dan thuiskwamen was de tafel feestelijk gedekt. Van allerlei soorten broodjes, beleg, en uiteraard worstenbrood en kerstbrood. Geen idee of mijn herinnering zuiver is maar wel bijzonder dat je ’s nachts aan het kerstontbijt zat. Na een lange zit in de kerk, heerlijk eten. Ik herinner me de warme maaltijden, diner was iets te chique maar in wezen hetzelfde. De zalm- of kipcocktail of hors-d’oeuvre. Een soepje en dan natuurlijk vlees door vader aangesneden, aardappelen en diverse groenten. Ik herinner me dat later mijn schoonzus graag hielp met kokerrellen omdat ze dat thuis niet mocht en mijn moeder was daar maar wat blij mee. Mijn moeders bedrijvigheid om het ieder naar de zin te maken. Heel vroeger een witte gesteven schort voor de zondag. Geen idee of dit een zuivere herinnering is of dat mijn fantasie op hol slaat. En dan natuurlijk een heerlijk toetje, bavarois en of ijs met vruchten en slagroom. En dan uitbuiken, jeetje. En soms een wandeling voor degene die daar zin in hadden. Bezinning, tijd voor het kerstverhaal, waarom we in godsnaam leven en wat kwamen we hier doen, was er niet bij. Voor de meeste gezinnen vermoed ik. Dat zou ik er nu graag bij willen hebben maar daarvoor hoeft het geen kerstmis te zijn.
Als ik aan kerstmis denk dan denk ik aan gezelligheid, aan warmte aan liefde en bij elkaar zijn. Dat dit in de praktijk toch niet altijd het roze gekleurde verhaal is, is weer wat anders. Na het ouderlijk huis verlaten te hebben krijg je zelf en je broers en zussen een gezin en wordt alles anders. Mijn jongste zoon heeft ooit nog het kindje Jezus mogen zijn in de levende kerststal en de oudste was een van de herders. Lang hebben we, mijn ex- partner en ik het nog vol gehouden om gezamenlijk een kerstdiner te organiseren. Maar ook mijn kinderen krijgen gezinnen. Vooreerst toch maar gezamenlijk totdat ook hier de klad in komt. Te veel rompslomp en gedoe en het moet wel leuk blijven. Dit jaar is weer iedereen onder de pannen. Ik ga naar Daan want die houdt niet van drukte. Zelfs twee mensen op visite vindt hij vaak een te veel. Dus eten we gezellig samen en ook Poekie de poes krijgt iets extra’s. En verdieping, waarom leven we hier en wat is de betekenis van Jezus ofwel de Christusenergie, daar houden we ons buiten kerstmis al heel veel mee bezig.
We zullen de kerstgedachten: Vrede op aarde voor ons allemaal, in onszelf hoog moeten houden. Hoewel ik niet veel van de bijbel weet is de eindtijd waarover de bijbel spreekt, meermalen voorbijgekomen. En ook de mensen die zich richten op spiritueel ontwaken ofwel het bewustzijn verruimen spreken erover dat deze periode een gigantische omwenteling teweegbrengt. Zojuist zag ik een filmpje waarin gesproken werd over drie sleutels. 1. Het verlies en de pijn aankijken maar er niet in verdrinken. 2. Focus blijven houden op de liefde, de natuur, dieren, de openheid en lach van een kind. 3. Het verlies, hoe moeilijk dat ook kan zijn, van materiële bezittingen. Het doet me denken aan accepteren en het grote loslaten en tevens de liefde vast blijven houden. In een ver verleden hoorde ik Faith en Trust. Blijf vertrouwen hebben hoe moeilijk het ook is. Gods wegen zijn immers ondoorgrondelijk. Fijne kerstdagen en alle goeds voor 2022 toegewenst.
Tilly Gerritsma, Mill
