De geschiedenis herhòlt zich… Ut is di joor krek vijentwintig joor geleeije dè we unne helle’n hiejte zommer han. Ut waar dur dieje zommer ok overal eeve dreug, de bùmke’s liepe de honde vort achternó, zò dreug.
Ok in ons toen net òngeleed Aldendrielpark waart dreuger ès dreug en ut zou fèstelek geopend worre, die week dur op dur Burgemester Daandels.
Alles stond onder die hiejte zon te verdorre en dur moes verandering in kamme, zoewe zinne ze op ut Gementehuis.
Dus dur wier unne Gementewerker op afgestuurd um te onderzuuke of detter wel unne put zaat en wor diej put zaat. Ja hoor nò wà op en neer gètreeij hattie ‘m gevonden, teminste dur kwam un buis uit de grond.
Hij vlug mè ut Gementebuske nor de werf pomp en slange gehold, alles uitgerold en ongesloote, de stekker int stopkontakt, zelf veul wijer òn de kant gòn stoon ès wa eigelek nòddig waar, mar gen watter.
Alle aander gementewerkers kwaame um bùrte en soms allemol te gelijk um ònt eind in die slang te kijke, mar gen watter.
De plàtselekke smid, die de pomp gelèvverd haij kwam zelf kijke en riep al lang vur dettie dur waar “ut lè nie òn de pomp”.
Ondertusse waare we twieje daag weijer en gen watter. De pomp d’n dòrde dag toch nog olling gereviseerd, mar nog gen watter.
De man die toen alliejn ut hel park bij schoefelde zaat stiekum achter ut rumke van z’n keetje uit de zon te geniete van zunne eigeste meegebrochte koffie en stiekum te lache. Hij wis wel betters. Mar ze han gen watter.
De vierde’n dag schoefelde hij er net krek nò de schaft op aon, klopte dieje gementewerker op zunne schouwer en zin; Gemeenteambtenaar gè het de pomp nie op de watterput òngesloote, mar op de drukriolering en die waar toen gelukkig nog leeg.
Nou pas nog waare de tiggewòrrige schoefelaars int park ònt zuuke nor dieje watterput mar kònne natutrlek niks veine. Toevallig kwaame die van de Vet dur langs en zinne; “ zuuk mar nie weier, wij boore hier unne neeije put en dan hèdde watter zat, gratis en vur niks”. Mè iejn groewt verschil mè toen, toen hàn we wel un pomp mar gen watter en nou hebbe we wel watter mar nog gen pomp.
Zoewe ziede mar de geschiedenis herhòlt zich, zowel mè unne watterput es mè unne dreuge zommer.
Hawdoe
Pietje de Grondwerker
