Toen ik op het Kruisherencollege in Uden zat, wist ik veel van de politieke partijen in Nederland en het Nederlandse kabinet. Dit was echter alleen maar, omdat ik als ijverige leerling een goed punt voor de toetsen van het onderdeel Staatsinrichting wilde behalen. Daarna is mijn interesse in politiek en mijn politiek bewustzijn drastisch gekelderd.
In Nederland bestaan er zo’n 40 politieke partijen en door deze verzuiling vind ik, dat er veel tijd, energie en geld gestoken wordt in het scheppen van alleen maar meer verschillen in de maatschappij. Echte hechte samenwerking is mijn inziens ver te zoeken.
Ik moet dan ook bekennen, dat ik bij de ontwikkelingen omtrent de nieuwe gemeente Land van Cuijk aan de zijlijn heb gestaan en het maar over me heen heb laten komen. Ik weet niets van de fusieonderhandelingen en de verdere plannen om de nieuwe gemeente vorm te geven. Te complex, gebrek aan affiniteit en toch nog net iets te ver van mijn bed, denk ik.
Ook ben ik niet zo’n voorstander van schaalvergroting. Als ik nu een tripje door ons mooie Nederland maak, kom ik allerlei namen van gemeentes tegen, die mijn leerlingen in groep 6 en ik zelf dus ook nooit geleerd hebben bij topografie. Hebben jullie misschien ooit gehoord van Dijk en Waard, Molenlanden en Westerkwartier? Ik niet. Laat staan, dat ik ze op de kaart van Nederland kan aanwijzen.
Ik mis Mill!
De verkeersborden, die melden, dat je ons dorp binnen rijdt, vormen nog niet helemaal een eenheid en geven me niet echt het gevoel, dat ik weer thuiskom. Ik moet trouwens het rijtje van de dorpen, die tot Land van Cuijk behoren van buiten leren. Ik weet ze niet zo uit mijn hoofd, want ik mis de natuurlijke binding met hen.
Onze “oude” burgemeester, Antoine Walraven was nauw betrokken bij het wel en wee van de gemeente Mill en St.Hubert. Hij voelde zich verantwoordelijk voor ons dorp, de touwtjes waren kort en dat schepte een band. Om te weten hoe onze huidige (interim) burgemeester heet, moet ik toch echt even het internet op.
Op het Facebook account van Antoine kwam ik maanden geleden een bericht tegen over het afscheid van de jeugdgemeenteraad. Hij schrijft het volgende: ”Hopelijk krijgt de Jeugdgemeenteraad een doorstart in de nieuwe gemeente Land van Cuijk. Leuk, nuttig en leerzaam!”. Van elke bassischool in onze oude gemeente hadden destijds 2 afgevaardigden zitting in deze vertegenwoordiging van de jeugd. Regelmatig gaf ik de kandidaat uit mijn groep 7 de gelegenheid te vertellen over de vergadering, de besluiten en de plannen. De politici van de toekomst! Dus bij deze spreek ik dezelfde hoop uit als mijn Facebookvriend Antoine.
Ok, ik moet bekennen, het volgende was niet bepaald slim van mij. Regelmatig deden mijn man en ik een melding bij het voormalige Fixi van bijvoorbeeld troep in het bos of losliggende trottoirtegels en dan was het ook diezelfde week door gemeentewerkers gefikst. De volgende melding deed ik echter in maart bij de gemeente Land van Cuijk. Onze tuin grenst achter aan een plein en door verplaatsing van een lantaarnpaal jaren geleden is het asfalt dusdanig verzakt, dat bij hevige regenval er een grote plas van zeker 5-6 cm diep tegen het muurtje van onze schutting staat. Niet bepaald bevorderlijk voor de houdbaarheid ervan. Ik kreeg echter de volgende reactie: “Wij nemen uw melding niet in behandeling omdat de huidige situatie voldoet aan het door het bestuur bepaalde onderhoudsniveau”.
Ik mis Mill, maar het zal wel wennen.
Rest mij alleen nog de vraag: wat bindt jou aan Mill?
Marja Verheijen,
