Met de uitspraak “Een goede morgen zonder zorgen” begroette ik voorheen regelmatig mijn klas om de dag te starten. En als er dan een leerling was, die toch even zijn of haar zorgen, klein of groot, met ons wilde delen, dan was daar alle ruimte voor.
Toen ik aan het begin van deze zomervakantie een bezoek bracht aan Camping De Tienmorgen in Beers kon ik eigenlijk alleen maar aan deze begroeting denken, maar dan meer in de zin van “Een dag zonder zorgen op De Tienmorgen”. Dus mijn verhaal gaat niet over school, maar juist over vakantie.
Vorig jaar verbleef ons Kaat en haar man met hun kleindochter Sofie op Camping Van Rossums Troost, hetgeen me toen inspireerde tot het schrijven van een column. En dat is nu ook weer het geval.
Dit jaar kozen zij voor een andere bestemming en boekten zij 2 nachten een chalet op Camping De Tienmorgen en ook nu ging ik weer graag op hun uitnodiging in om een bezoekje te brengen. Waarom zou je het ver van huis zoeken als het in eigen omgeving ook te vinden is?
De Tienmorgen is een monumentale boerderij midden in het prachtige natuurgebied “De Tongelaar”. Van origine is het een melkveebedrijf en in 1995 is er ook een groepsaccommodatie en camping met enkele chalets gestart. Iets later is deze multifunctionele onderneming ook nog eens uitgebreid met een zorgboerderij.
Samen met onze kleinzoon Ties reisde ik af naar het sfeervol onderkomen van ons Kaat en reeds bij het oprijden van het terrein proefde ik meteen de ongedwongen sfeer. Eén van de medewerkers van de zorgboerderij heette me met een brede lach welkom en wenkte me, dat ik verder kon rijden. Dat was helaas niet mogelijk, want een moederkloek en haar kuikens stonden midden op het pad uit een plasje water te drinken. Welkom op de boerderij!
Mijn zus zat op het terras en keek uit op het grasveld met speeltuin en zwembad, waar enkele poezen rondstruinden en kippen aan het scharrelen waren.
Een medewerker van de zorgboerderij liet ons vol trots de appels zien, die ze op het terrein geraapt had om deze vervolgens aan de varkens te voeren. Later kwamen we haar nogmaals tegen, toen we naar de konijntjes gingen kijken en toen showde ze ons met sprankelende ogen haar kalfje, dat ze Thea had genoemd. Nadat Ties, Sofie en haar zusje Emma de konijntjes hadden geknuffeld, we de koeien wat hooi hadden gegeven en de pony’s hadden geaaid, was het tijd voor een ritje op de kar achter de tractor. Wat een belevenis was dat! Heerlijk met je neus in de wind genieten van de prachtige omgeving! En onderweg zag ik de lekkerste bramen staan.
Na het tochtje met de tractor was het tijd om naar huis te gaan, maar we werden door de boer geroepen, want we mochten bonen plukken in de moestuin. Hoe leuk is dat? Ties op z’n hurken tussen de bonen, ons Kaat had “un koksel bônne” in de vestzakken, Sofie droeg twee grote komkommers en Emma stond te trekken aan een tuinboon, ook wel bekend als “flodderbôn”. Zodoende reed ik huiswaarts met Ties naast me, die aan een joekel van een komkommer zat te peuzelen en niet uitverteld raakte over de leuke middag.
Toen ik thuis was, stuurde Sandra, de moeder van Ties, een foto van de boontjes, die al stonden te pruttelen op het vuur. De tuinboon was niet gedopt, want die moest volgens Ties zo de pan in.
Een dag zonder zorgen op De Tienmorgen. Dat is hoe vakantie moet zijn en die dag is er misschien wel meer geleerd dan op school.
Rest mij alleen nog de vraag: wanneer was jij voor het laatst in de bonen?
Marja Verheijen,
