Toen ik enkele weken geleden in mijn column aangaf, dat ik even met vakantie ging, omdat ik wilde werken aan het boek over de slimme en grappige uitspraken van onze kleinzoon Driek, kreeg ik van Corné Kremers van De Neije Krant het volgende verzoek: mocht je toch nog inspiratie hebben, stuur maar!
Die inspiratie hoef ik nooit ver te zoeken, want er komt altijd wel iets op mijn pad wat een verhaal waard is. Dus daar ben ik al weer. Maar voordat je verder leest, moet je eigenlijk eerst het verhaal van “Myllesheem vertelt” elders in deze krant lezen, want dat artikel krijgt in deze column namelijk nog een vervolg.
Op het terrein, waar voorheen Van Hout was gevestigd stonden ooit eens twee molens. De molen op de foto bij het verhaal van “Myllesheem vertelt” was van molenaar Reijnen en werd in 1950 afgebroken, omdat Van Hout uitbreidde en de molen ruimte moest maken. Ook konden stoom en wind de concurrentie niet meer aan met elektriciteit. De molenbouwersfamilie Adriaens uit Weert coördineerde de sloop en aangezien zij ook de restauratie van een molen in het Zeeuwse Sluis uitvoerden, werden onderdelen van de Millse molen van de familie Reijnen voor deze opknapbeurt gebruikt. Zo dus ook de balk, waar Toon Pijpers als klein jongetje zijn initialen in had gekerfd.
Het toeval wilde dat ik van 15 t/m 19 juli met ons Kaat en ons Nel, de Drie Zusketiers, vertoefde in Nieuwvliet, slechts enkele kilometers gelegen van het mooie Sluis. Dus ik kreeg het idee om die bewuste balk met de initialen TP erin eens zelf te gaan bekijken. Maar Sluis was echter ooit 7 molens rijk geweest, waarvan er nog slechts eentje over was, namelijk molen De Brak uit 1739. Zou dat de bewuste molen uit Sluis zijn?
Ik zocht contact met iemand van de heemkundekring van West Zeeuws Vlaanderen, die mij doorstuurde naar Wim Eggermont, die een boek heeft geschreven over de molens in Sluis met als titel “Een molen is een levend monument”. Ik belde hem op en legde het hele verhaal uit. En of hij de balk met de letters TP erin kende? Je weet maar nooit. Ja, dat dacht hij van wel. In ieder geval waren er balken met initialen erin gekerfd.
Zeeuws Vlaanderen was tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar geteisterd en op 31 oktober 1944 brandde de molen in Sluis uit. In 1950 was het eindelijk zover, dat de molen gerestaureerd kon worden. De onderdelen van de Millse molen moesten ruim 200 kilometer vervoerd worden en dit gaf vooral in Vlissingen bij de veerboot naar Breskens de nodige problemen.
De molen werd “De Brak” genoemd naar het Franse jachthondenras Braque, die hun neus in de wind steken tijdens het jagen. Boven de deur hangt dan ook een prachtige gevelsteen met daarop een hond afgebeeld. De molen is nog vrijwel dagelijks actief en voor bezichtiging geopend. Het meel wordt gebruikt voor de pannenkoeken en de appeltaart van het restaurant, dat deels in de molen gevestigd is. De molen was de eerste stenen molen van Sluis en heeft maar liefst 6 verdiepingen en trakteert de bezoekers op een fantastisch uitzicht.
Een week voor ons verblijf in Nieuwvliet was de heer Wim Eggermont nog een kijkje gaan nemen in de molen of hij iets kon vinden. Helaas! Ook molenaar Oscar Murijn wist niks van de initialen TP af. Jammer!
Desondanks hebben wij , de Drie Zusketiers, een bezoek gebracht aan de molen van Sluis, een gezellig en levendig stadje met een bruisend centrum. We hebben alle balken grondig geïnspecteerd, enkele letterachtige inkervingen gevonden, maar niets wat op TP leek. We waren zeker niet teleurgesteld, want het uitzicht was adembenemend en in Sluis zijn leuke schoenwinkels, kledingzaakjes, boetiekjes, cadeaushops en het ijs van Miep is heerlijk. Sluis is ToP!
Rest mij alleen nog de vraag: welke stad is volgens jou zeer de moeite waard om te bezoeken?
Marja Verheijen,
