Het woord “polarisatie” is de laatste tijd nogal eens in het nieuws, omdat er in onze samenleving steeds meer partijen en bevolkingsgroepen ontstaan, die over bepaalde maatschappelijke issues tegengesteld denken.
Nu ben ik zelf niet zo heel erg politiek en maatschappelijk geëngageerd en ik vind het op het moment best moeilijk om ten aanzien van sommige problemen een duidelijk standpunt in te nemen. Ik ben niet zo moeilijk en ik kan me heel gemakkelijk in verschillende zienswijzen inleven.
Je zult mij ook nooit met een protestbord zien lopen en zelfs een leus of een spreuk op een T-shirt gaat me al te ver.
Natuurlijk denk ik na over de dingen, maar jeetje moeilijk, moeilijk, moeilijk om daar een duidelijke mening over te vormen. Ik hink dan ook vaak op twee benen en aanschouw bepaalde maatschappelijke ontwikkelingen met enige scepsis, terwijl ik het aan de andere kant ook wel weer een goede gang van zaken vind.
Zo staat sinds enkele jaren op de fles shampoo van Andrelon, maar ook van andere merken niet meer het onderschrift “voor normaal haar”. Destijds heb ik heel lang bij het Kruidvat hier in Mill voor de schap met paarse flessen gestaan, maar ik kon maar niet vinden wat ik zocht. Ik heb geen krullend haar, geen steil haar, droog en vet haar ook niet, gespleten haarpunten niet meer, geen kroeshaar, geen grijs haar (nou ja, dat heb ik wel, maar dat wil ik nog niet weten), geen lang haar, geen vergeeld haar en geen haarroos. Dus eigenlijk was er niets van toepassing op mijn haar. En ik snap het wel, want “normaal” mag niet de norm zijn, want iedereen is uniek en op zijn of haar manier oké. Maar toch mis ik mijn Andrelon shampoo voor normaal haar, gewone shampoo, niks geks. Moeilijk, moeilijk, moeilijk! Aan de ene kant wil ik het begrijpen, aan de andere kant heb ik toch zo mijn bedenkingen. Tegenwoordig geeft het onderschrift op de fles niet meer aan voor wat voor haar de shampoo dient, maar wat voor haar je na gebruik van de shampoo zou kunnen krijgen. Termen als “verrassend volume, perfecte krul en levendig lang” geven toch weer goede moed. Ik gebruik dan ook een mengsel van alle 3 de soorten en wacht geduldig op enig resultaat. Grapje natuurlijk!
Ook dat hele gedoe met die plastic dopjes, die sinds vorig jaar ineens vast moeten zitten aan de fles of de pak frisdrank. Lastig, lastig, lastig! Het dopje hangt voor de fles, als je iets wil inschenken en mijn artrose handen krijgen het dopje niet meer goed op de fles gedraaid met als gevolg een helemaal met cola vol gesprietste koelkast. Bij een pak yoghurt is de ergernis even zo groot, want het hele dopje raakt besmeurd. De voornaamste reden voor deze richtlijn is het verminderen van zwerfafval, omdat er dan minder dopjes op straat belanden. Alsof ik voorheen de fles netjes bij de AH inleverde en de dop in het bos tegenover mijn huis gooide. Ik wil het besluit zo graag omarmen, want alles voor het milieu, maar ik vind het moeilijk, moeilijk, moeilijk.
Zo heet zigeunersaus ook geen zigeunersaus meer, maar “Paprikasaus op Hongaarse wijze”. Ik vind alles best, als het maar goed smaakt, maar als we op deze manier doorgaan komen veel woorden en uitdrukkingen in aanmerking voor afschaffing en blijft er van de inhoud van onze oude vertrouwde “Dikke van Dale” niets meer over.
Hé, wacht eens even. De Dikke van Dale! Ik voel me behoorlijk aangesproken. Toch maar eens Van Dale Uitgevers aanschrijven over hoe kwetsend deze term voor mensen met een maatje meer is.
Rest mij alleen nog de vraag: waar doe jij niet moeilijk over?
Marja Verheijen,
