Even hebben we er al aan kunnen snuffelen, het voorjaar. Een geweldige tijd waar mens, dier en natuur als het ware ontwaakt en langzaam aan een nieuw leven begint.
Mijn energiepeil moet hoognodig aangevuld worden en een beetje zon doet wonderen. Ik snuif de bloesemgeuren gretig op en geniet. De tuin is geschoffeld, onkruid verwijderd tussen de stenen. De tuinstoel staat klaar, de kussens van de zolder gehaald. Kom maar op zon!
De laatste lesdag van de familie ervaringsdeskundige (FED) training hebben we afgesloten en vele tips voor een goed gesprek zorgen voor meer bewustwording van de deelnemers. Weten is nog geen doen maar als het goed is wel een logisch gevolg. Laat OMA thuis (Oordelen Meningen en Adviezen, voor je houden), gebruik LSD ( Luisteren, Samenvatten en Doorvragen), Smeer NIVEA ( Niet Invullen Voor Een Ander). En nog andere do’s en don’ts hebben we in de lesdagen besproken. Of er een volgende cursus komt wachten we maar even af. Nu even genieten van de lente en hopelijk een mooie zomer.
De laatste tijd is er weer druk WhatsApp verkeer in onze familie app. Met tijden is het rustig maar zo in het voorjaar ontwaken schijnbaar ook allerlei plannen en voornemens. Het stemgedrag van afgelopen woensdag werd door de jongste onder de loep genomen en hij verdedigde zijn standpunt en stemgedrag met verve. Dat vond ik tenminste maar ik ben wellicht bevooroordeeld. Enkele broers en vader dachten daar anders over.
De oudste zoon vroeg of ik de trimmer nog had die ik vroeger voor hun haar gebruikte, hij wilde zijn baard laten groeien. Baard? Ik herinner me nog goed dat hij trots was op zijn drie borstharen, meer was er niet te bekennen. Ik zag in gedachte een dikke lange baard en griezelde ervan. Ik kon me er niets bij voorstellen. Even later stuurde hij zowaar een foto van zijn baard, van vijf of zeven dagen wellicht? Oh gelukkig en nu al trimmen? Dat ging beslist niet goed. ‘Breng je hem morgen mee?’ vroeg hij toen hij hoorde ik dat ik naar Nijmegen ging. ‘De thee staat klaar’ zei hij vervolgens en toen ik even niets zei vervolgde hij ‘met iets lekkers’. Ja dat veranderde de zaak natuurlijk. Voor iets lekkers en hopelijk een leuk gesprek wil ik wel zijn kant op komen.
De jongste zoon is op huizenjacht samen met zijn vriendin die het meeste werk verricht. Zij kijkt op Funda en zoekt naar een plaats midden tussen beider werkplekken. Zoonlief beklaagd zich in het bijzijn van zijn vriendin dat alles wat hij mooi vindt zei niet zo geweldig vindt. Andersom hoor ik het zelfde verhaal. ‘Daar zijn programma’s over op tv‘ zei ik en wens ze vervolgens veel succes. Ze laten me huizen zien die ze wel aanstaan en ik zet OMA (Oordelen Meningen en Adviezen, voor je houden) in om geen spelbreker te zijn. Maar gelukkig hoor ik dat beide vaders meegevraagd worden om mee te denken en advies te geven. Gelukkig, een pak van mijn hart.
Afgelopen week hebben Loes en ik een mooie voorjaarswandeling gemaakt op een voor mij onbekend terrein. Spannend want mijn fantasie slaat dan volledig op hol wat er te ontdekken valt en daar komen leuke verhalen uit voort. Klopt geen meter van maar wel leuk om te delen. Helaas was ik weer iets te enthousiast en mijn knieën vertelde me dat ik echt iets te ver gelopen had. Loes kwam met een zalfje en pilletje en ik bouwde rust in zodat het euvel na een paar dagen verdwenen was. Ha fijn voorjaar, zin in!
Tilly Gerritsma, Mill
