Ja, zoewe leek ’t wel d’n afgelóópe Donderdaggè’n ovend in’t tùrp. De kasteleins in de Kerksraat hàn schijnbaar de koppe bij mèkaar gestoke en same ’n gróóte lááng tent op laote’n bouwe.
Toch kònne we ‘r mè z’n alle nog lááng nie allemòl onder. Nou waar dè òk nie erg want de hitte van d’n dag waar nog te vúúle. Ik zin nog tigge ons M’rietje èst nou winterdag waar wà zouw ’t toch dòie.
De muziek ging zo hard dègge mèkaar nie kont verstoon, mar mè ’n bitje lipleze wètte toch gàw genòg wor dè ’t dieje’n andere ovver hè en al wette ’t nie krek, des òk nog nie erg want d’r word veul gèkwatst wà eigelèk kant of wal rakt.
Di allemòl hàn we te danke òn die vijf en vijftig kilometers van de vierdáágse uit Nimwége, die dùrrum wer dur Mill hen kwame, net ès vruger.
Nou Donderdaggè óvend waart laot en de Vrijdaggèmèrge waart wèr vrúúg, woude teminste die wandelaars zien en zeker die uit ons eige gèmente.
Nou ik moet zegge, dettie tent int “Láángs dur Mill” en ’t liedje “Dwars dur Mill” van Lejo òk echt goed gewerkt hè. D’n Donderdaggè’n óvend vur de schaduw en de Vrijdaggè mèrge vur de regen en op de moot van ‘t liedje kònne de lopers wèr lóópe De schik wier steeds mier. ’T Weer kloorde op en de lopers kwame mè buske’s òn gelópe. Sommige nog mè de paraplu op en nog half in de plestiek, ùmdè ze ‘r nog gèn erg in hàn dè ’t dreug waar. Enne hàtter schijnbaar bij burtschap de Brugge unne blouwe zak umgèschut en dor zunne kop òn d’n onderkant dùr hen gestoke en hiel zoewe doende in ieder geval z’n schouwers dreug. Hij zal ‘m op d’n Beerseweg wel wer langs de weg gezet hebbe toen de zon dùrbrook.. Ondertusse waart int tùrp wer olling vol gelope mè half Mill en onze’n Burger mè z’n Wethaawers en zelfs d’n Commissaris uit d’n Bosch waren d’r. Natùrlek um al die wandelaars flink òn te moedige en dan vèural ons eige dùrpsgenote. Alle wandelaars wiere òk nog verwend op ijsco’s, appels, hieëte’n drinkboeljon en háándgeklap. Wèr vol goeie moed dinne ze bij de Kerk linksaf um dan te leze op ’n levensgroot bord; nog mar zes en twentig kilometer, hawter zoewe de moed mar in... en vur ons waart echt,...
’n sort kermis!
Haw doe
Pietje de Grondwerker
