Di is, of waar, ieën van de bekende Rabo reklamekrééte van d’n leste’n tijd en nou gòn zè dè echt woor make. D’n ònkommende vrijdag kunde zòwà d’n helle’n dag al oew ááw hout afgeve bij de Rabobank.
Al die kantoer manne en vrouwe die normaal binne zitte, stòn nou buite, kloor um al dè hout òn te vatte en in zònne’n gróóte hóóge’n bak te góóje. Wà zal ‘r gèzwet worre, òk al ist liggelek niemer zo hieët.
Nou, schrif ik net wel; “al oew ááw hout”, mar ’t moet wel dreug zing en d’r meuge gen spijkers of nagels in zitte en ès gè ááw waspóóle het, dan moete d‘r natùrlek wel d’n drood en de was d‘r vanaf haole. Dus allieën mar “kaol” hout, zoewe ès bònstake, weipóóle, sinasappelkisjes, èrpelschelkisjes, ááw legnéste, duivetille en gòt zoewe mar deur.
De gelierde van Mill vùrspelle zelfs ’n gróót tekort òn hout. Alle houte banke in Mill en weije umgeving wòrre nou òk ekstra bewaakt dùr ons pliesies en dùrrum is ’t pliesieloket òk geslote int Gementehuis. Gè kunt nou immaul nie alles hebbe; Goej bòtter en ’n vette vrouw.
Chris van Hout, mè al die nééij planke rondum z’n nééij pand in de Schoolstroot durft niemer thuis gòn te slóópe, bang dèsse z’n planke d’r af haole. Hoogenhof hè zelfs ùnne’n speciale afgerichte “hout” hond gekócht, hoe kant òk anders, bij Adriaan...van Hout.
Ja, hàn we t’nou mar ier gewieëte dan hàn we, diejen gróote’n bom dor bij Aldendriel, nou pas um gezaagd, mar d’r is hoop vanuit ’t Langenbòmse, dòr is al unne’n bom z’n bledjes ònt verlieze dus die vèlt één dees dáág wel um.
Gè zult ’t nie geleuve mar d’r kumt zelfs ’n muur van “ollie” hout in die nééij bank en d’r kumt allieën mar “circulair meubilair” in te stóón, dè wil zegge tòffels en stúúl van, dè ááw hout, wà gullie allemòl bijmekaar gebrocht het. Wà zal dè sterk worre, ja zelfs...
Stèrker dan òit!
Haw doe
Pietje de Grondwerker
