Vruger kende ik allieëm mar zwarte krééje en witte mééwe. Mar sins dè wij, is òit thuis, bovegròndse stroom kréége van de pnem uit Den Bosch, kende ik òk vòrt musse.
Die musse die zááte bij ons al op dieje stroomdrood nog bèkant vùr dè die mense van de pnem, dieje’n drood uitgerold hàn.
Ja, dè waar aalt ’n schòn gezicht, van pool tot pool záát d’n drood vol, mè nie allieën musse, mar òk zwàluwe en nog van allerhànde áánder vogels. D’n drood waar ooit te kort.
Wij hàn nogal ’n lááng boerderij en dan onder die, onderste rééj panne makte die musse dur nesjes. Kijk en ès dan die musse bij ons vùrt huis op diejen drood zááte, dè waar eigelèk ’t zelfde ès dè wij vùrt huis op de bank zááte. Ja, vruger zaat iederieën vùrt huis op de bank en dè waar mar ’n houtere bank, ès gè ’t in oewe rug hait en gè hait ‘r ’n stijf kètier opgezééte, bè dan vuulde gè niks mer of zoewe. Nou stòn ‘r òlling bankstelle buite mè wieët ik wel nie hoeveul kusse’s d’r in, gè kamt ‘r nog niemer mè goej fàsoen uit!
Vruger toen ik en ming burjonge’s nog mar slès van die klòtjong wááre, dan dinne wij musse vànge onder ’n zeef. Voeier strooje, ’n zeef schuin zette mè ’n houtje d’r onder wor wij ’n touwke òn váást geknupt hàn en dan wááchte tot ‘r ’n stuk of tien onder zááte en dan trokke wij ‘r dè houtje onderuit. Di dinne wij net zo duk tot we ’n margarine doos vol hàn.
Tigge d’n ovend dinne wij dan, òk bij ons in de burt, nùr ’n par vrijgezelle vrouwke’s, rammelde òn de deur en zo gááw ès ze ope dinne, gòijde wij die margarine doos vol me musse d’n hert binne en wij makte natùrlek dè we weg kwame. Dáágs ternó konde die musse nog allemòl kenne want die hàn nog allemòl pap òn d’r bèkskes zitte en gekòkte èrpel tusse d’r téén.
Vruger kònde òk nog iemest blééij make, al waart mar mè ’n dooj mus, behalve die vrouwke’s dan hè en èst hieét waar dan viele de musse, nog wel is van’t dak af. Ja en gè hait toen; hegmusse, huismusse, ringmusse, rotsmusse en zelfs in de Kerk wier ’t woord mus gebruikt, kijk mar nor; oremus en katechismus.
Zoewe ik heb ming kruit nou wel wer verschote op die,.. musse.
Haw doe
Pietje de grondwerker
