Niet met Kerstmis, maar met Pasen wordt het belangrijkste feest van het christelijk geloof gevierd: dan vieren we dat Jezus, als enige mens ooit, verrijst uit de dood, om nooit meer te sterven. Voor ons een gebeuren met een bijna ongelooflijk perspectief.
Christus is vroeg op zondagmorgen verrezen. Daarom hoort Pasen natuurlijk op zondag gevierd te worden. Maar de eerste christenen kwamen de avond ervoor al samen om te waken. Dat ging de hele nacht door! En bij het ochtendgloren, wanneer de natuur zelf straalt van nieuw leven, vierde men de verrijzenis van de Heer. Uit deze traditie is de huidige paaswake op zaterdagavond ontstaan. Naar de joodse beleving van de dag en nacht begint de nieuwe dag immers niet met de morgen maar met het vallen van de avond ervoor.
De paaskaars
Aan het begin van de paaswake, in een bijna geheel donkere kerk, wordt achteraan in de kerk de nieuwe, grote paaskaars gezegend in. een ritueel waarin wordt uitgedrukt dat Jezus door zijn lijden en verrijzenis Heer van tijd en eeuwigheid is. Dan wordt de kaars ontstoken en begint het Licht van Christus te stralen. Plechtig wordt die de donkere kerk binnengedragen als een zichtbaar teken dat Hij door te verrijzen. De duisternis van de dood heeft overwonnen.
Alle aanwezigen ontsteken vervolgens hun eigen kleine kaars aan het licht van de paaskaars en drukken zo uit dat ze in hun leven het Licht van Christus aan elkaar en anderen willen doorgeven. Binnen de kortste keren is de hele kerk vol van het blije licht van die honderden kaarsen, wat een prachtig gezicht is. Dan volgt er een eeuwenoude paasjubelzang, waarin de vreugde uitgezongen wordt dat Christus werkelijk verrezen is.
De hele paastijd door brandt de paaskaars tijdens iedere viering als symbool van de verrezen Heer. De rest van het jaar wordt deze kaars nog tijdens twee belangrijke vieringen aangestoken. Bij de doop wordt de doopkaars ontstoken aan de paaskaars. En bij een begrafenis brandt de paaskaars bij de overledene: Christus heeft de dood overwonnen, ook van deze concrete overledene.
Bijzondere nacht
In de paaswake komen veel meer lezingen voor dan op een gewone zondag. Die geven een indrukwekkend overzicht van Gods liefdevolle zorg doorheen de geschiedenis, vanaf het begin van de schepping. Bovendien heeft Hij zijn volk uit Egypte bevrijd van de slavernij. Zo is ook deze nacht voor ons een nacht van bevrijding uit het foute, het zondige, waar we aan vastzitten. In deze heilige nacht is er ook een wijding van het water. Traditiegetrouw is in de paasnacht een belangrijk moment dat alle gelovigen worden uitgenodigd hun doopbeloften te vernieuwen.
In de meeste gevallen zijn we als klein kind gedoopt, zonder dat we het beseften; het is belangrijk dat we daar zelf bewust 'ja' op zeggen en uitspreken dat we trouw willen zijn aan de beloften die toen namens ons gedaan zijn. Daarna worden we, als herinnering aan die doop, met het pas gewijde water besprenkeld. Door het 'ja'-zeggen, het beamen, en door het meevieren van de paasdiensten, zijn we weer wat meer op ons paasbest.
Fijne Paasdagen maar vooral een Zalig Pasen voor u allen!
Ad van der Meijden
Pastoor
