Zoewe de Pòsse is wèr verbij, misschien nog wà láást van, net iets te veul eijer op, die de Pòshaos geléét hai. ’T Goei “pak” wer netjes op de klèrhanger in de káást. Ja, want zoewe ging dè vruger hè.
De klèrmaker kwam urst òn huis mè “stalen”, dè ware van die lèpkes stof in ’n sort boekvurm en dur konde dan ’t stof uitzuuke. Dan nò verloeëp van tijd moeste bij de klèrmaker gòn pááse en dan net vur de Pòsse kwam ie ‘t “pak” van de uitgezóchte stof brenge.
Ja, vruger haide eigelèk vier verschillende klèrre; ’n goei “pak”allieën vur de zondag en áánder hoeëg heiligdáág, dan haide “dur de weekse” klèrre, ès gè nog nor school gingt dan haide “schòldinge” en ès ge soves nog gingt speule, dan moeste oew “kooidinge”aon.
Dè “kooidinge” waar eigelèk ’n òlling kompleet pak; gestopte kniekouse of sokke, ’n onderboks wor òk wel wà òn mèkeerde, of de stiek zaat te strak of de gùllup zaat ááchter en dè gelde dan vur ’n olling week hè. Merk onderbokse haide toen nog nie, wij merkte ze zelf wel in de loeép van die week.
’T Hemd ging òk ’n òlling week mee en wier sòtterdags òk gebruikt ès handoek, wor ons Moeder ons dan hier en door mè afdruugde, nò dè gè gèwááse waart in unne’n teil.
D’n bloezeroen die gè ònkreegt waar mestal al gedraage dur oew àwwer en gròtter bruurs en waar int begin zeker nie te klein. Di zelfde gelde òk vur oew boks, ja bokse haide duk veschillende, gè hait, ’n sondagse boks, ’n dur de weekse boks, ’n schòlboks, ’n kooi boks en ’n s’werkendagse boks.
Schiet mar gááw ’n áánder boks aon zin ons Moeder dan, ès wij uit school kwame, dan kunde mè de bùrjonge’s buite gòn speule. Mar denkt ‘r aon wel in oew… kooi boks.
Haw doe
Pietje de grondwerker
