Tis krek ’t uier, anders is’t hèndig zat um ’n geit te make, zouwe zinne vruger de mense. Nou tiggewòrrig is vort alles bèkant eve hèndig.
Gè vat oew elektriese fiets, gè gòt ‘r op zitte en gè hoeft nog niemer te knééje òk al moete tigge de weind in.
Mè de goeije doele week ist al krek ’t zelfde, gè hoeft mar ènne kier veul te geve en gè bent ’n òlling jaor van de gelóóp af, òk hèndig. Hèdde zin in ’n bèkske koffie, dan hoefde niemer net ès vruger, urst de koffiebònne te maole en wàtter te koke, dè wàtter opschudde, laote’n trekke en dan dur ’t koffiezeefke uiteindelèk in ’n kùmpke te schudde, nieje gè douwt nou op ’n knùpke en gè het koffie, of wàtter vur deur moet gaon. Gè kònd vruger onder dè koffie zette wel gezellig wà gòn zitte’n bùrte en gè hait òk mar ieén sort koffie. D’r waar niks te kieze, dè nie, mar ’t waar wel hèndig.
Alle Moeders hàn vruger ’n òlling week dezelfde scholk aon, die hoefde smérge’s nie vur de káást gòn te staon van wà zàllik is òntrekke en wij, ’t máánsvolk hàn òk de òlling week d’n zelfde overall aon, ès gè gingt werke, òk hendig.
De was doen, dè waar vruger nie zo hèndig, ik zie ons Moeder nog mè zo`n ááwverwetst houtere wasmèsien bèzzig. Urst de was koke in zònne fornuiskittel, dan mè zòn houtere tang overlóije in dè houtere wasmasien en laote wááse. Dan dur de wringer drééje en de was buite òn d’n drood hange. De witte was wier òk nog op de bleek geleed en ze moes gewááse worre mè wà blouwsel d’r bij, dan wier ze pas echt wit, zoewe zin ons Moeder.
Tiggewòrrig gù dè allemòl vort volautomaties en dùrrum òk dè spreekwoord; ’n keind kan de was doen.
Wà hebbe we ’t toch mè z’n alle... hèndig.
Haw doe
Pietje de grondwerker
